Zondag Poëziedag

De zondagen zijn rustdagen, dus ik laat je met rust.
Elke zondag een gedicht dan maar.

Dit alles

Ik was je kwijt voordat ik je bezat,
ik heb je al gemist voor ik je kende;
er is klaarblijkelijk nog meer ellende
dan ik voor mogelijk gehouden had

En elke keer dat wij elkaar bekenden,
en alles wat je zogenaamd vergat -
Ik zou iets voor ons willen doen, maar wat
ik doe, het zal zich nooit ten goede wenden.

De ergste droefenis is trouwens pas
gekomen met het vreselijke weten
dat ik je nooit in wezen heb bezeten,
terwijl ik zo bezeten van je was.

Ik wilde dat ik even kon vergeten
hoe onvergetelijk dit alles was.

Jean-Pierre Rawie
uit: Kwade trouw, Amsterdam; Bert Bakker, 1986