Ik wens je een Fijne Hemelvaart? Raar wel he.
We gaan helemaal niet naar de Hemel, of wel?
Geloof
1) Aanneming 2) Blijk 3) Confessie 4) Confidentie 5) Credo 6) Devotie 7) Fides 8) Fiducie 9) Geloofsovertuiging 10) Gezindheid 11) Gezindte 12) Godsdienst 13) Godsdienstige overtuiging 14) Godsvrucht 15) Innig vertrouwen 16) Overtuiging 17) Religie 18) Religieuze groep 19) Vast vertrouwen 20) Vaste overtuiging[bron https://www.encyclo.nl/]
Ik ben een ‘gepensioneerd’ Katholiek en weet wat de kerkelijke ‘feestdagen’ inhouden, maar doe niets meer met een geloof in een opperwezen en zijn zoon.
Vleugjes van Katholieke tradities zijn wel blijven hangen.
Zo ga ik op vakantie altijd een kerk in, om op zoek te gaan naar Heilige Antonius (van Padua). Alleen daar steek ik een kaarsje bij aan.
Wanneer ik iets kwijt ben, lispel ik ook het versje: Heilige Antonius, beste vriend, zorg dat ik dit- of dat weer vind.
We zijn zelfs een keer naar Padua gegaan om daar door de aanbidders heen te wandelen, de kerk te bezoeken (verschrikkelijke kitsch en oplichting) en natuurlijk moest er een beeld mee.
Traditie vanuit mijn opvoeding, maar ik hecht er verder geen geloof aan.
Naast Toon heb ik inmiddels een aardige verzameling heiligenbeelden. Gewoon omdat ik ze mooi vind.
Ooit komt er nog een Heilige Rita (de patrones van de hopeloze gevallen).
Ondanks mijn ongeloof, winkel ik door de Katholieke gebruiken en tradities, om ongemakkelijke dingen makkelijker te maken.
Het begrip Hemel is bijvoorbeeld wel fijn om in te geloven, want waar ga je anders heen als je dood bent? Naar niks, naar zwart?
Wanneer het over mezelf gaat als ik dood ga, boeit het me helemaal niet. Het is echter wel een soort troostend om aan Paul te denken in de Hemel. (stom en onrealistisch weet ik, maar het is fijner dan helemaal niks). Maar ja, als je in de Hemel gelooft…moet je ook in de Hel geloven. Misschien zit hij daar wel te barbecueën met een aantal slechteriken.
Shoppen door verschillende geloven heen.
Met mijn moeder, die heilig geloofde in reïncarnatie, fantaseerde ik vaak over hoe dat dan zou gaan. Iets met een ziel die vertrekt na de dood, gewist wordt als een harde schijf en dan teruggestuurd wordt naar aarde om opnieuw te leven en dood te gaan. Daar winkelden we dus door anderen geloven.
Maakt niks uit, het staat iedereen vrij om dat te doen.
Bah
Waar ik een gruwelijke hekel aan heb is het opleggen van een overtuiging/geloof aan anderen. Die belerende spreuken, dat eeuwige vingerwijzen en vaak ook de hypocrisie met de mond belijden en ondertussen de katjes in het donker knijpen.
U komt het licht brengen (zondag aan de deur)….zet maar achter in de tuin en neem vooral uw boekje weer mee.
Geloof en politiek
Kerk & Staat horen wat mij betreft strikt gescheiden te zijn en dus vind ik politieke partijen met een C (Christelijk) of G (Gereformeerd) per definitie partijen waar ik nooit op zou stemmen. Geloven doe je thuis of in jouw kerk, niet tijdens het besturen van het land. Ik heb sowieso geen enkele fiducie (prachtig woord) in de politiek, maar zeker niet in de van God mag dit en dat niet partijen. Weg ermee.
Ik hoef niet van een ander te weten waarin hij/zij gelooft, maar ik ben wel nieuwsgierig wat je er over kunt schrijven.
1 gedachte op “Zingend de kerk uit”
Ik geloof niet, maar praat wel tegen de overledenen. En als ik ergens in zou geloven, is het reïncarnatie. Met de heilige Rita voel ik me dan wel weer verwant. Ik heet ook bijna zo, dus misschien helpt dat.
Hierbij mijn (on)geloof https://ria-en-fibromyalgie.blogspot.com/2023/05/wot-geloven.html
Enigszins afgeraffeld, want ik had een vermoeiende dag Maar.. hij staat.