Gisteravond maakte ik de #PHOT foto al.
Een doodgraver wandelde over de woorden in een boek.
Ik vond de plaats waarop de tor wandelde wel grappig.
Stiftgedichten, dacht ik, daar zou deze foto bij gebruikt kunnen worden.
Ik ben een liefhebber van taal, woordspelingen en poëzie in de breedste zin van het woord.
Versjes, limericks en het zwaardere werk, genieten!
Daarom was het ook een heerlijke verwennerij om vandaag de gedichtenbundel van Erno Mijland ‘een olifant sla je niet dood tegen de muur’ op de mat te vinden.
Het is na zijn eerdere ‘serieuze (onderwijs)boeken’ de eerste dichtbundel van Erno.
Toen hij aangaf in eigen beheer de gedichten uit te geven, heb ik direct twee exemplaren besteld.
Daarbij ook wel de vraag aan Erno gesteld om in een van de exemplaren een boodschap achter te laten.
Dat maakt voor mij een boek nog specialer.
Wanneer je de schrijver kent en ook echt een met de hand gepende opdracht op het schutblad ziet.
Ik geniet al de hele avond van de heerlijke woordspelingen, woordkunsten en diepere lagen die de gedichten bevatten.
Humor afgewisseld met serieuze bespiegelingen maakt het een heerlijk (voor)leesboek op de zwoele zomeravond..
Ik beveel (en dat doe ik zelden) de bundel dan ook van harte aan.
Je kunt het hier bestellen.
Oh en voor het geval je denkt dat ik omgekocht ben om deze post te schrijven.
Ik heb vanzelfsprekend gewoon betaald voor de twee exemplaren.
Voor niets gaat de zon op!