In de Volkskrant las ik gisteren het bericht over de papier en formulier rompslomp die inburgeraars moeten ondergaan als ze een inburgerings portfolio willen vullen met bewijslast en daarna willen verzilveren. In eerste instantie dacht ik dat het een 1 april grap was, maar heb vandaag eens verder gezocht en gevonden. Vanaf deze siteĀ kun je dus een voorbeeld portfolio en de eisen die aan bewijslast gesteld worden, downloaden. Vervolgens kun je bij een ROC of een andere gecertificeerde club een portfolio assessment aanvragen. (zag een ROC die daar maar 720 euro voor vraagt) Plaatsvervangende schaamte, het schaamrood op mijn Nederlandse kaken. Wat erg dat we inburgeraars (oudkomers en nieuwkomers) op deze manier lastig vallen. Allereerst gaat het document ervan uit dat alle inburgeraars het geestelijk vermogen van een fruitvlieg hebben. Nu weet ik dat sommige mensen denken dat laagopgeleide niet Nederlands sprekende mensen doof zijn. Heb je het weleens meegemaakt? Wij buigen ons naar hen toe en praten heel hard en langzaam….alsof hard praten maakt dat je ineens wel Nederlands kunt verstaan. Maar dat terzijde…In de krant stond als voorbeeld dat een mevrouw om bewijslast te verzamelen voor haar portfolio (30 stuks bewijslast in totaal) naar de burgerlijke stand ging om zogenaamd aangifte te doen van een geboren kind. Zij deed dat zo overtuigend, dat enige tijd later de kinderbijslag werd bijgeschreven en ze een uitnodiging voor het consultatiebureau ontving. Wat er niet bij staat en ik me dus wel afvraag, hoe ze zich vervolgens uit de aangifte wegens fraude heeft gepraat en of dat ook opgenomen is als bewijslast (schrijfstuk of door een derde getekend bewijs als praatstuk). Als je fiets gestolen is, kun je het gesprek van de aangifte op het politiebureau als bewijslast opnemen in je portfolio, als de agent wel even wil tekenen dat je die aangifte gedaan hebt. Bij de dokter, dokter ik heb hier jeuk, wat zou dat kunnen zijn….hopla bewijslast.
Je bedelt je dus suf om handtekeningen op 30 stuks bewijslast.
Ik heb trouwens niet geteld hoe vaak het woord MOET in het voorbeeld staat, maar onder het kopje, wat moet u doen als u alle bewijzen verzameld heeft, zie ik o.a. dit:
“U moet laten zien welke bewijzen u hebt verzameld en dat u ze op een
eerlijke manier hebt verzameld. U moet ook laten zien dat u voldoende
Nederlands hebt geleerd. U moet niet alleen praten over de bewijzen die u hebt
verzameld. U moet ook iets opschrijven”
Tegen mijn kinderen zei ik altijd: ik moet niks, poepen moet.