Woensdag gehaktdag 5 24-09-08

Waarheen leidt de weg? Plannenmakerij en andere brij.
Persoonlijk ben ik niet van de plannenschrijverij maar heb inmiddels door dat, als je ergens naar toe wilt, je daar wel een plannetje voor nodig hebt om er uiteindelijk te komen. TomTom gaat hier niet op! (probeer om te keren).
Als we op vakantie gaan dan plannen we eigenlijk de richting wel maar de rest niet. Dat kun je in onderwijs maar beter niet doen. Kijk, met vakantie hoef je niets en als je niet komt waar je eigenlijk wel had willen komen is er geen haan die er naar kraait, heb je zelfs nog iets te wensen over. In onderwijsprocessen is het omgekeerd, als je geen plannen maakt kom je nergens, heb je gewoon een probleem en blijft er niets te wensen over. In mijn werkwereldje heeft 80% van de plannenschrijverij momenteel een bloemen droogfunctie (+10 pagina’s) of is handig om een wiebelende bureaupoot mee te stutten (-10 pagina’s).
Even in volgorde, mijn perceptie, voor de goede richting in de plannenmakerij: Onderwijsvisie ROC, kaders stellen centraal op de lijnen (op het niveau van wat moet dat moet en het wenkend perspectief 2010)……even niks, dan op grond van voorgaande, teamplan, afdelingsplan, persoonlijk ontwikkelplan (wat hebben we nodig aan professionals om ons afdelings- en teamplan te realiseren) dus scholingsplan, sectorplan…..heel lang niets en dan werkplan van Proces coördinatoren. Zij moeten de vertaalslag maken van ROC beleid, centrale kaders en de ontwikkelwensen van de teams, afdelingen en sector.
Nu heb ik ineens een probleem, wat als er nu letterlijk bla bla staat in een plan dat vóór mijn plan staat in de volgorde als ergens hierboven beschreven? Ga ik nu schrijven om bloemen te drogen of om tafels te stutten.
Een planning is er om in de war te schoppen en ik houd van chaos, maar als er nu niks is…moet ik dan wachten tot de deeltjesversneller het weer gaat doen of de Mars explorer die krater gevonden heeft?