Woensdag gehaktdag 13 26-11-08

Oh Orakel.

John van Dongen heeft me aan het denken gezet gisteren. Het is wel leuk dat we steeds bij elkaar reageren en elkaars blog lezen, maar is dat nu wat we willen. (dan hebben we het voor het gemak maar even over onze 2 blogs)

Wie en wat wil ik nu bereiken?
Zo rond de 150 unieke lezers per dag, maar als ik naar zoekvragen kijk, wordt er vaak gezocht op Karin Blogt en Karin Winters. Als je ziet waarvandaan de lezers komen zijn dat hoofdzakelijk RSS readers en bijvoorbeeld Blackboard gebruikers van mijn ROC die mij op hun portal pagina als feed gezet hebben (ik denk dat ik zelf de namen erbij kan bedenken).
Verder kan ik niet echt zien wie mijn blog lezen, soms wel leuk (imagopoetsen) als mensen zeggen dat ze mijn blog volgen en ik hen gewoon helemaal niet ken.
“Het feit dat ik regelmatig in de TGIF of in de Gehaktdag rechtstreeks of met beeldspraak af kan geven op collegae, het ROC of rollen in mijn organisatie, zou eigenlijk betekenen dat ik de mensen die ik wil bereiken niet bereik. Hoe vaak zeur ik niet over digibete, onbekwame, dump maar in je portfolio, docenten? Hoe vaak kraak ik uitgevers niet zachtjes af over hun 1000^e krakkemikkige zogenaamde dure kwalitatief wannabee Elootje om de zoveelste methode heen gebouwd?
Hoe kan het in 2008 nou nog steeds zo zijn, dat er docenten hun onderwijs nog steeds niet ondersteunen met behulp van ICT tools. *Al is het alleen maar het digitaliseren van die onvoorstelbare bak papier met multiple choise toetsen. Dag in dag uit holpijpen rammen in antwoordmodellen, kopiëren, uitdelen, controleren, surveilleren en uren nakijken. Ze controleren elkaar en roepen de mensen bijeen om de uitslag te melden. Vervolgens worden de uitslagen in een Word samenvoegdocument gepropt, geprint in een envelop gestopt en per post verstuurd.
Heeft iemand van de bovenverdieping wel eens uitgerekend wat de kosten van de cursieve activiteiten zijn?
Kijk die mensen waar ik hierboven over zeur, die had ik willen bereiken, maar ja…….dan moet ik waarschijnlijk dit postje printen en in de postvakken leggen want ik weet niet hoe ik ze kan bereiken.
Eigenlijk heeft mijn Blog zijn doel dus nog niet gehaald, docenten warm maken om meer gebruik te maken van ICT in hun onderwijs, voor hen zoeken en filteren, hen ondersteunen op alle fronten, met scholing en samen met hen zoeken naar oplossingen voor problemen en beantwoorden van vragen. (middel en doel discussie even daargelaten) en soms gewoon balorigheid.

Om de niet-Internetters en niet-RSS lezers te bereiken moet ik dus iets anders doen. Goede eerste stap is mijns inziens de “meet de Bloggers” op 29 januari, initiatief van Willem Karssenberg, misschien daar eens op door borduren? Toch 1 vaste lezer gewonnen (mail n.a.v. mijn afscheidsaankondiging) en dat maakt weer dat deze schrijver blijft.
Ik heb je alleen van een afstand gezien. Pas 3 weken geleden las ik je weblog voor het eerst. Complimenten.
– Je observeert,
– Je analyseert,
– Je registreert,
– je orkestreert,
en ……….  met stijl en humor 
Toen werd ik een late fan. Jammer.

Voor nu…ik pak mijn koffers en vertrek morgen naar Rome, zal de Paus eens om advies vragen 🙂