Ik las ergens dat een juf aan het begin van het jaar de nono termen met een klas afspreekt, dus Oen mag wel en Sukkel mag niet (of andersom)
Een van mijn jeugdtrauma’s ligt bij dat moeilijke gedoe over woorden en begrippen.
Toen ik klein was (ja ja u kunt zich daarbij niets voorstellen) zei mijn moeder als ik gepoept had Ellluk (of Elk…zoiets als bah of Ieieiek).
Mijn eerste schooldag bij de Nonnen was spannend (denk ik) maar toen ik naar de WC moest kon ik ze niet duidelijk maken wat ik wilde, ik moest Elken.
Het resultaat kunt u zich wel voorstellen neem ik aan en de zuster was er vast niet blij mee.
Toen mijn kinderen leerden praten, leerde ik hen dus gewoon te zeggen waar het op stond. Dit, om te voorkomen dat de zelf bedachte woorden, niet tot een traumatische ervaring zouden leiden.
Dus poepen was poepen en plassen was plassen…klaar!
De juf op de basisschool dacht daar anders over. Kinderen deden een grote of een kleine boodschap of erger…ze moesten drukken??? Bij drukken denk ik aan een boek of een deurbel.
Daar begint volgens mij een probleem, waar wij allemaal mee worstelen…wat kan wel en wat niet en wie is de baas over de vocabulaire van kinderen?
Naarmate mijn kinderen ouder werden, pikten ze her en der prachtige termen op die noch op school en zeker bij ons thuis niet gebezigd werden. Van de TV, Radio of op straat pikten ze alle geslachtsdelen, ziekten en varianten van seks
op.
Als het te gortig werd, pakte ik een wekker, tilde de boosdoener op tafel en gaf hem of haar 10 minuten het podium om alle lelijke woorden ongestraft te declameren.
Na de 4e KutLul en Hoerenjong, kwamen ze meestal niet verder dan vette frikandel.
Scheldwoorden zijn namelijk zo op als je ze mag zeggen.
Vreselijk leuk was het ook om het jongste broertje de middelvinger en FuckYou aan te leren op momenten dat ik even niet oplette.
Natuurlijk probeerde ik het FuckYou om te zetten in ThankYou en legde uit dat het “dank je wel” betekende.
Toen bij de slager er een plakje worst over de toonbank kwam, stak de zoonlief de middelvinger in de hoogte en zei ThankYou.
Over niet te regisseren gedrag gesproken.
Allemaal woorden en teruglezend allemaal wel grappig en redelijk onschuldig…maar ook heel gecompliceerd als je er bij nadenkt.
Volgens mij begint en stopt pesten en schelden niet bij de voordeur van school, dacht ik toen ik de volgende regelnichterigheid van Sander Dekker las.
Sterker nog ik denk dat deze wet schijnveiligheid biedt en schijnheiligheid opwekt
De verhuftering van de samenleving bevindt zich volgens mij veel meer buiten dan binnen de schoolmuren en over het algemeen geven wij als volwassenen niet echt het goede voorbeeld.
De uitwassen van pesten en gepesten liggen tegenwoordig in no-time op straat (lees online), maar moeten we om drama’s te voorkomen de docent en de school verantwoordelijk maken?
Bovenstaande voorbeelden van mij en de realiteit van alledag hebben niets met school te maken maar des te meer met opvoeding door ouders, de omgeving en wat wij allen met elkaar afspreken.
Volgens mij is iedereen ongeacht zijn of haar kleur, klasse of kerk verantwoordelijk om het verdriet van kinderen die gepest worden te voorkomen.
Wij moeten, door het geode voorbeeld te geven, voorkomen dat gepeste kinderen voor de trein springen van ellende, daar kan geen wet of protocol tegenop.
Neem zelf als lid van de maatschappij de verantwoordelijkheid in plaats van die steeds in de schoenen van onderwijs te schuiven!
6 gedachte op “Wet tegen pesten: schijnveiligheid wekt schijnheiligheid op”
Nou, nou, twee volledige onderwerpen in één post. Wat betreft woordkeuze herinner ik me nog goed dat ik als nanny in Los Angeles leerde dat poepen een biem (rijmt met carpe diem) heette te zijn. Het duurde nog even voor ik er achter kwam dat het om een B.M. ging, wat voor “bowel movement” staat, een wat klinische, maar oh, zo handige term voor de “number 2”.
Wat betreft de wet op het tegengaan van pesten, ben ik het met je eens. Maar de realiteit wil dat niet alle volwassenen die verantwoordelijkheid aannemen. En wanneer er op school gepest wordt tja, dan ben je als scholier mooi de pineut wanneer de docenten een oogje toeknijpen, of hun kop in het zand steken.
Een wettelijke verplichting om je fatsoenlijk te gedragen, dat is echter weer een ander uiterste. Nederland als opvoedingsgesticht. Wie had dat kunnen denken!
Ik ben het erg eens met je blog!
Natuurlijk zijn wij hier op school actief mee bezig. Dat is ons vak!
Maar schuif het niet op ons af en dan controleren of we alle regeltjes wel volgen!!
Is niet respectvol en stimulerend.
Wie het plan van aanpak tegen pesten leest is het er mee eens, maar wie er over nadenkt schiet in de lach want het is om te janken!
De bestaande methodes blijken niet te werken maar de mannen laten zich juist door hen adviseren(huh?!). Scholen mogen alleen ‘evidence based’ programma’s gebruiken. Nou heren, ik daag u uit. Noem er eens één! Er is een wildgroei aan anti pesten programma’s zeggen ze. Onzin! Er bestaat niet één anti pestprogramma dat zich richt op het direct stoppen van een pesterij (behalve het Pestbriefje dan). Het zijn allemaal opvoedprogramma’s die kinderen leren lief en aardig met elkaar om te gaan en waardoor men denkt dat pesters dat dan ook gaan doen.
Ik ben de vader van een gepest kind, ik erger me al jaren aan alle onzin rond pesten en nu wordt die onzin in een wet omgezet. Spierballentaal en luchtknuppels moeten de pesterijen stoppen en er is niemand die even nadenkt. Want waar gaat het bij pesten nou om? Het gaat om slechts twee kinderen waarvan de een de ander misbruikt om er zelf beter van te worden. Pesten gebeurt stiekem want als de school het ziet dan … En nu wordt de school verplicht de pesterij te herkennen. Dit zorgt voor valse beschuldigingen en nog stiekemer pesten. Maar als UW kind MIJN kind pest, moet U dan niet eens ingrijpen? Of vindt u ook dat de school dat maar moet doen? En waarom wordt de ouders niet verteld wat hun kind aanricht of overkomt? Hoeft dat niet meer? Vinden de mannen het niet nodig dat ik zelf mijn pestende kind corrigeer? Verdorie, waar bemoeien jullie je mee?
Het plan van aanpak tegen pesten is geniaal bedacht want het moet uitgevoerd worden door de school. Er kan dus alleen een beroep op worden gedaan tijdens schooluren. Dus niet tijdens het weekend, niet buiten het schoolplein en ook niet in de schoolvakanties want anders moeten leerkrachten overuren maken. Cyberpesten moeten ze ook aanpakken behalve als het gedaan wordt met computers die niet van school zijn. Of komt de meester dat bij de leerlingen thuis controleren? Wordt de luizencontrole aangevuld met mobieltjescontrole?
Er is over nagedacht maar wel héél kort!
dank voor je bijdrage, ik denk zelf dat de staatssecretaris erg ver van de realiteit afstaat en denkt met regels de wereld te verbeteren
zie de reactie van @pestbriefje als je wetten gaat opstellen wordt alles nog stiekemer
@judith ik denk dat binnen afzienbare tijd Sander Dekker komt met een toegestane woordenlijst met woorden die je wel mag gebruiken als je boos bent of eens lekker wil schelden. Aan de start van een schooljaar worden alle woorden uit het hoofd geleerd en elke morgen met de hand op het hart luid gezongen op het schoolplein. Nu de schooluniformen nog
Reacties zijn gesloten.