In het kader van een adhoc #kommaarop stond deze vraag met de deadline van vandaag in mijn agenda.
Ga je het wel redden met opdrachten, ben je niet bang dat je niet genoeg omzet hebt?
Deze vraag is meer gesteld vanuit het perspectief van de ander, niet het mijne. Vaak zijn het werknemers met een vaste aanstelling die al een tijdje bij hetzelfde bedrijf werken en twijfelen wat ze moeten doen.
In mijn netwerk zitten best veel ‘hybride’ ondernemers.
Dat zijn collega’s die de vastigheid van een baan niet durven los te laten. Sociale zekerheid, pensioenopbouw en een vast inkomen zijn daar belangrijke drijfveren.
Natuurlijk kan ik me dat voorstellen, zeker als er kinderen zijn die aan het begin van hun schoolcarrière staan en nog een heel leven voor de boeg hebben. Huis, hypotheek, auto, vakanties, de toekomst.
Dit jaar ben ik (pas) 5 jaar onderwijsondernemer en soms denk ik: dat had ik eerder moeten doen. Maar misschien was daarvoor de tijd nog niet rijp voor, of was ik er zelf nog niet klaar voor.
Antwoord op de vraag:
Ik heb de eerste twee jaar van 100% zzp-schap echt wel eens in de piepzak gezeten. Wat als deze opdracht nu klaar is, wat moet ik dan doen?
Ik heb zelfs tijdens die bange momenten sollicitatiegesprekken gehad (over fouten maken gesproken). Ook heb ik wel dingen gedaan waarvan ik dacht…. dit moet ik niet meer doen. Geld was soms even belangrijker dan leuk en afwisselend.
Gek genoeg is die angst van de ene op de andere dag (een zaterdag bij een tekst met taart sessie) weg gevallen.
Ik heb serieus geen moment zonder werk gezeten. Sterker nog, ik mag ook inmiddels NEE zeggen tegen dingen die niet in de lijn liggen van waar ik naartoe wil.
Mijn ambitie voor wat betreft inkomen is ook niet torenhoog, ik hoef geen tonnen te verdienen om tevreden te zijn.
Alles koek en ei dan?
Natuurlijk kleven er ook wat nadelen aan ondernemerschap.
Professionalisering.
Conferenties en congressen (op het gebied van onderwijs) zijn vaak prijzig. Als de baas betaalt merk je er weinig van aan het eind van de maand. Ik moet altijd een stevige afweging maken of het de investering waard is. Ga ik de hele dag op een stoel luisteren naar sprekers? Wat leer ik daarvan?
Maar ook mooie leergangen en meerdaagse trainingen zijn vaak fors aan de prijs.
Ik trek echt niet zomaar 10.000 euro van de plank om een opleiding te gaan volgen, dus formeel leren schiet er wel een beetje bij in.
Beurzen en scholingsfondsen, zijn die er voor zzp’ers?
Voordeel is wel dat als ik een keuze maak om ergens aan deel te nemen, dat een weloverwogen keuze is. Dat ik me voorbereid en ook dat ik terugkijk en iets met het geleerde wil doen.
Wensenlijstje:
- Visual notes training
- Formele certificering als Scrum trainer
- Teamontwikkeling,
- Tijd en dus geld voor een onderzoek naar informeel leren door middel van Bloggen
Altijd die van buiten zijn
Het maakt niet uit welke opdracht, je bent altijd iemand die van buiten komt.
Soms niet erg welkom (zo’n dure externe). Soms op verzoek omdat de kennis (nog) niet in huis is.
De binding met een bedrijf is dus anders en ook (afhankelijk van de opdracht) die met de mensen die er werken.
Echt collega’s heb je dus niet vaak.
Een voordeel is wat mij betreft dat je met frisse en andere ogen naar een organisatie kijkt en dus ook vaak denkt, mij niet (meer) gezien.
Nieuwjaarsborrels, taart bij verjaardagen, kerstpakketten en bedrijfsuitjes gaan aan mijn neus voorbij.
Maar eigenlijk vind ik dat heerlijk, want hoe leuk zijn die dingen nou eigenlijk?
Alleen is ook maar alleen
Dat vind ik soms echt lastig. Nadenken over hoe iets aan te pakken, even intervisie hebben over een opdracht. Feedback krijgen op werkzaamheden.
Samen sparren over nieuwe dingen en ontwikkelingen bespreken.
Langleve LinkedIn, Twitter en het netwerk van bijvoorbeeld de Onderwijswijven.
En…..samen met Mariëlle van Rijn gaan we dit jaar echt LearningROCKS op de kaart zetten, maakt dat het ondernemersleven meer goede dan slechte momenten telt.
#KOMMAAROP dus!
Oh en Tessa, ik ga je mailen, want mijn kop mag ook wel eens wat prominenter op de foto.