Webcareklikspanen?

Op Nu.nl verscheen deze week het bericht dat we de impact van sociale media echt niet meer kunnen onderschatten. Er volgde een overzicht van uitglijders en ontslagprocedures. ‘Wie nu bij de rechter nog aanvoert dat hij de impact van een boodschap via Twitter, Facebook of Linkedin heeft onderschat, wordt meewarig aangekeken’.

Het zal wel een soort van mediawijsheidsdeformatie zijn, voordat ik verder schrijf, waarom worden die fouten nog steeds gemaakt?
Een voor mij belangrijk criterium om een foto of bericht, wel of niet, te plaatsen is altijd: durf ik zoiets in het echte leven face to face ook te laten zien of horen? Dat zou bij de gemiddelde mens met een beetje gezond verstand dus ook zo moeten werken.

Toch vraag ik me af of dat ontslaan van werknemers in een onderwijsorganisatie, op staande voet of door middel van een langlopende ontslagprocedure, ook zo eenvoudig ligt. Het artikel op Nu.nl heeft het over een zich ontwikkelende jurisprudentie.

Op staande voet ontslaan is toch eigenlijk alleen als de fatsoensnormen overschreden zijn, dus als je een van 10 geboden hebt overtreden? Anders is er toch zoiets als dossieropbouw waarin het functioneren van werknemers regelmatig beoordeeld is en waarin ook vastgelegd wordt wanneer en waarom er waarschuwingen geweest zijn?

Is er iemand in onderwijs die z’n handtekening gezet heeft onder een gedragscode die betrekking heeft op uitingen online? Bitter weinig onderwijs organisaties nemen volgens mij de moeite hun standaard arbeidsvoorwaarden uit te breiden met een paar regels die met de uitingen op internet te maken hebben. Dan heb je volgens mij als organisatie pas werkelijk een stok om mee te slaan als het zo ver komt. Natuurlijk is het niet chic te mopperen over je werk en op je werkgever, maar hoever mag je daarin gaan of juist niet gaan?

Eigenlijk wil ik dat helemaal niet weten, want ik denk dat gezond verstand en de algemeen geldende fatsoensnormen gewoon geldig zijn. Daarbij steeds in acht nemend, zou ik dat op deze manier ook hardop zeggen tegen mijn baas of collega’s?

Waar ik eigenlijk wel een beetje van schrok was deze zin:
”Veel meestal grotere bedrijven beschikken daarnaast over een webcareteam. Het webcareteam monitort alle uitingen die over het bedrijf op internet worden gedaan. Zo wordt ook kennis genomen van negatieve berichten geplaatst door werknemers.”

Wat doen webcareteams met die kennis?
Als noch in het profiel van de uiter, noch in de online uiting, de naam van de organisatie genoemd wordt, maar het Webcareteam weet dat het een collega is, wat dan?
Gaat er dan een screenshot per mail naar de leidinggevende van de mopperende werknemer, om daarna op het welbekende matje geroepen te worden?

Dus de digibete en eeuwig offline leidinggevende krijgt per mail een screenshot van de uiting, waarvan het ministerie van zenden weet dat het een collega is?

Het gevoel dat ik daarbij direct had was: klikspaan, boterspaan….

Wordt vervolgd……