Wat er niet in mijn portfolio staat. #mli

Morgen lever ik in een 2e poging om Master Leren en Innoveren te worden, mijn thesis en portfolio in. Het moet nou wel eens klaar zijn met dat geMaster.
Mijn portfolio staat vol met wat ik (denk dat ik) geleerd heb, hoe ik denk dat ik me ontwikkeld heb en dat ik vind dat ik het masterniveau behaald heb. Allemaal woorden, zinnen, verwijzingen en verhalen. Ik ben daar niet goed in!

Wat er niet in staat, is mijn persoonlijke verhaal en de wissel die de opleiding op mij en mijn omgeving getrokken heeft. Ook staat er niet in dat de studiebelasting voor mij als zelfstandig ondernemer bijna ondoenlijk was het laatste half jaar.

Bij schrappen en schrijven moet ik in een flow raken en dat kan alleen als het meer dan een paar uurtjes achter elkaar is.

Ik realiseerde me het afgelopen weekend dat ik vanwege dat geschrap en geschrijf veel te weinig tijd gestoken heb in mijn bedrijf, de toekomstige opdrachten en de focus op wat ik wil gaan doen en niet wil doen.
Naast het feit dat ik alles zelf betaald heb (grof gerekend ca. 10.000 euro) heb ik gemiddeld 20 uur per week gestoken in de studie, bovenop de gewone activiteiten.  Dat hield in dat ik de afgelopen jaren alle weekenden, alle vrije dagen en vakanties (voor zover ik die had) in de boeken zat.
Natuurlijk koos ik daar zelf voor en ben ik ook blij dat ik die keuze gemaakt heb.

Maar als je me in de huidige situatie zou vragen, zou je het weer zo doen?

Nee, ik zou het niet meer zo doen.

Ik heb fantastische studiemaatjes, maar zij zijn wel allemaal werkzaam IN een onderwijsorganisatie. Zij hebben collega’s en hebben een andere dagelijkse realiteit dan ik.
Dit is geen waardeoordeel, maar de verschillende contexten maakten het voor mij soms best lastig om weer eens wat te bewijzen of om keuzes te maken in de verschillende thema’s. (De mensen die aan ondernemerskant zaten zijn trouwens allemaal in het eerste jaar van de mli afgehaakt).

Hoe toon ik nu aan dat ik collega’s meegenomen heb in een innovatietraject? Ik heb geen collega’s. Hoe kan ik mijn context laten zien aan mijn studiegenoten? Ja, vanaf september ben ik docent maar heb ik natuurlijk geen enkele invloed op de inhoud met die 0,2 fte aanstelling en ik ken ze amper, die collega’s. Ik heb dankzij Edith van Montfort onderzoek kunnen doen en werd bij verschillende activiteiten betrokken. Maar ik ben en bleef ook daar een buitenstaander en PO was natuurlijk niet heel erg bekend terrein voor mij.

Eigenlijk heb ik me soms best alleen gevoeld…zowel op school (met mijn eigenwijze weerstandsgedrag tegen groepjes) als thuis, waar mijn keukentafellief ook altijd wel iets vond van het universiteitje spelen en het aanpassen van de spelregels als het spel al begonnen was.

De laatste maanden was het gewoon niet leuk en moest ik echt mezelf onder mijn kont schoppen om aan de slag te gaan met verwerken van de feedback op de thesis en het volledig herschrijven van mijn portfolio. De weerstand  was soms zo groot dat ik huilend zat te schelden op alles en iedereen. “Ik ben verdorie een klasse netwerker en een bruggenbouwer en dat moet ik dan gaan zitten bewijzen?”
En nee,ik zoek de oorzaak echt niet buiten mezelf, want er was genoeg terechte feedback en het moest ook beter….tot een uur geleden dacht ik…..maar dat is ook zo!!

Humor of vreselijk triest moment?
Vanavond hielp ik last-minute een studiemaatje nog even met dat vreselijke APA refereren. De referentielijsten; moet er wel een punt…waar moet de komma….en waar moet de puntkomma en het cursief gedrukte deel.
Ik keek even in mijn eigen gedrukte versie om de  ‘opgehaald van’ of ‘gedownload op’ schrijfwijze te checken. Toen zag ik tot mijn schrik dat in mijn referentielijst ineens de cursief geschreven titels verloren waren gegaan.
Hup, opnieuw naar de PC. Corrigeren, uploaden naar Blackboard. En er dan achter komen dat je in je paniekstress kladversie 7b met veel rode en gele blokken geplaatst hebt. Weer opnieuw uploaden.
Vervolgens heb ik 4x de gecorrigeerde referentie lijst geprint en los in de geprinte versies gelegd.
Nou maar hopen dat de definitieve digitale geuploade versie die er morgen om 9 uur moet staan de geldige is.

Als dat niet zo is….mag ik een touwtje?

Als dit keer de boel weer afgekeurd wordt geef ik het op.

Dan ga ik winkelen met mijn deelcertificaten en kunt u zich met de kortingscode #krijghetrambam inschrijven voor mijn training omgaan met teleurstellingen.

Is dit nu leren en innoveren?, zingt het door mijn boze brein

 

6 gedachte op “Wat er niet in mijn portfolio staat. #mli

  1. Karin…jij hebt, nog voordat je begon a d studie, bewezen een Master te zijn. Ik wens, als 16 jaar ondernemer in de zorg zijnde, alle goedgekeurde thesis eigenaren in loondienst, onze kennis en ervaring. Ondernemen in domein zorg of onderwijs is a hell of a Job. Juist om die reden toon je het karakter van dubbel leiderschap en innovatie. Just remember! hug Caren

  2. Tja Karin, je blog komt me bekend voor. Ik herinner mij mijn laatste afstudeermaanden ook als de dag van gisteren, wat een worsteling! Dit met een drukke (onderwijs)baan en schrijverswerk met pittige deadlines. Je wilt het nu waarschijnlijk niet geloven maar achteraf ben ik er blij mee, hoorde gewoon bij het hele proces en was reuze blij toen ik met nog acht anderen (begonnen met 43 he…) op het rijtje van gediplomeerden stond.

  3. Universiteitje spelen…. Tja. Heeft iemand je ook wel eens uitgelegd waarom dat APA refereren zinvol is of was het alleen maar zo moet het nu eenmaal. Hoop van harte dat het goed is nu Karin. En je cursus “krijghetrambam” wordt vast een heel goede want innoveren kun je!

  4. Karin,
    Ik lees je post nu pas. En ik weet ook niet zo goed wat ik zeggen moet. Ik voelde dezelfde weerstand die jij beschrijft, toen ik besloot te stoppen met mijn mli. Het wordt leren en innoveren genoemd, maar daar had het in mijn ogen weinig mee te maken. Leren houdt rekening met een bepaalde flexibiliteit. Innoveren ook. Leren hoort zinvol en leuk te voelen, innoveren enigszins spannend. Het meedoen aan de opleiding haalde de ziel weg uit mijn leren. Het leuke verdween. Er kwam stress en angst voor in de plaats. Uiteindelijk koos ik te stoppen.
    De kritiek die ik op de opleiding had, werd weggewuifd, want het lag immers aan mij. Ik was de afhaker.
    Nou weet ik gelukkig wel beter. Ik ben een uitstekende autodidact en ik kan mijn leren prima zelf organiseren. Daar heb ik gewoonweg geen opleiding voor nodig. En ik denk eerlijk gezegd jij ook niet.
    Ik hoop van harte dat je inleverpoging het resultaat oplevert van slagen. Maar wil je me dan alsjeblieft één plezier doen? Ga niet zeggen dat het achteraf allemaal toch de moeite waard was… Blijf kritisch. Zoals een echte master betaamd.

Reacties zijn gesloten.