Wat als? ….ongebreideld fantaseren

De ‘feestmaand’ is voor mij geen feestmaand meer. Sterker nog, dit is het eerste jaar dat ik als ‘wees’ Kerst zonder mijn moeder doorbreng. Het is voor het allereerst in mijn leven dat ik Kerstmis echt mijn moeder ook niet zie, haal/breng. Altijd hebben we met de familie op de een of andere manier samen Kerstmis gevierd. Mijn vader was 1e Kerstdag jarig, dus dat was sowieso altijd een etentje, uitje of iets anders. Na zijn dood hebben we mijn moeder de eerste jaren opgehaald voor de Kerst. Toen het wat minder werd, werd het een brunch bij haar thuis. Vorig jaar had ik een huisje op Texel en hebben we wat gerommeld met halen, brengen, gourmetten en meer.

Geen ‘ongebreideld’ zuip- en vreetfestijn meer…de lol is er af.

Ongebreideld: – bijvoeglijk naamwoord, uitspraak: on-ge-brei-deld 1. door niets belemmerd, door niets ingetoomd

Ik kan ongebreideld fantaseren. 
Positief: wat als ik een miljoen win?
Negatief, wat als het nou dit/dat/zus of zo is?

Hele slecht nieuws gesprekken kan ik voeren. Alle rampscenario’s over websites, de kinderen, huizenkoop en vriendenperikelen spelen zich af in mijn hoofd.
Vooral ‘s nachts kan ik ongebreideld probleemdenken. Stom natuurlijk, want je kunt er dan helemaal niets aan veranderen of oplossen.

De afgelopen week heb ik een week gehad van: wat als het nou foute boel is?
Een vriendin kreeg een tia, een paar weken geleden…..daar ben ik van geschrokken. Alleen wonend en niet in het sociaalste dorp van Nederland, ging mijn brein met me op de loop.
Stel dat je van de trap valt, stel dat je ‘s nachts een tikkie kijgt.

Ik ben de afgelopen jaren precies twee keer bij mijn huisarts geweest. Een keer voor een jeukprobleem en een keer omdat de beugel BH de rand van de container aantikte en ik een rib kneusde. In de Meern (de tien jaar daarvoor) heb ik welgeteld drie keer de huisarts bezocht enkel met vrouwenkwaaltjes.

Ongebreideld fantaserend bedacht ik ineens, dat het ruim 20 jaar geleden was, dat mijn bloeddruk gemeten was. Dan ga je Googelen en acuut sloeg de psychosomatische klachtenmachine toe. Hoofdpijn….ja dat heb ik ook (soms), oh jee ik rook (druk aan het minderen, maar lukt nog niet erg), ik spuug niet in een wijntje. Over stress in de afgelopen jaren zullen we het maar niet hebben…..tropenjaren waren het.
Ik was er ineens van overtuigd dat mijn bloeddruk torenhoog was en ook daar ging mijn ongebreidelde fantasie mee op de loop. Stel nou dat de dokter me laat opnemen in het ziekenhuis, wat moet er dan met de hond. Stel nou dat hij me naar de bejaardengym stuurt, maak ik mezelf dan boos.
Maandagmiddag was het genoeg. Ik moest het gewoon weten, hoe hoog is mijn bloeddruk?
Effe naar de dokter lopen is er niet meer bij, dus mijn ongebreidelde wat-ifjes konden nog tot vanmiddag 16.30 uur door etteren.

Meten is weten….niks aan het handje….prima bloeddruk.

Rot ongebreideld brein!
Ik steek er nog een op en schenk een wijntje in