Wanneer wordt een bruggenbouwer een brugwachter?

Gisteren vroeg Ilse Meelberghs op haar weblog om de persoonlijke Why van mensen.

Mijn persoonlijke Why met een snufje zakelijkheid.

Ik, Karin Winters wil een open, hartelijk en vriendelijk mens zijn, die openstaat voor nieuwe contacten, denkwijzen en ideeën. Ik wil mensen helpen door mijn kennis te delen als ik die heb of samen te werken aan de oplossing van een probleem. Omdat ik een netwerker ben kan ik mensen aan elkaar verbinden. Dit doe ik zonder te letten op rol, functie of titel. Humor en mijn sociale vaardigheden zijn de wapens die ik daarbij gebruik. Ik wil verzuring en cynisme voorkomen door uit te gaan van het positieve in mensen en de daarbij behorende systemen. Ik heb last van buitensluiten van mensen en groepen en kom daartegen regelmatig verbaal in opstand. Ik stel vaak kritische vragen en durf voor mijn mening uit te komen.
Dit doe ik als Karin Winters…ik ben wie ik ben.

Een stukje verzuring ligt soms wel op de loer….of is het irritatie?
Ik neem even de tijd om dat stuk irritatie te verwoorden en ben benieuwd wat het oplevert.

Omdat ik mijn eigen merknemer ben, kan ik vanuit de verschillende rollen die ik heb, lekker heen en weer bewegen tussen verschillende praktijken. Dit is soms wel een kwestie van petje op-petje af.
Als hoofdredacteur van Vives let ik op onafhankelijkheid en onpartijdigheid en met die pet op ben ik niet bij merk of organisatie gekleurde evenementen aanwezig.

Ik ben student in de master leren en innoveren. Daar vind ik het heel lastig om mijn persoonlijke kritische pet aan de wilgen te hangen als ik een paper moet schrijven over een onderwerp. Ik heb een gigantische valkuil, mijn eigen (ervaringsdeskundige) mening. Die is zo moeilijk uit te schakelen dat dat me telkens tikken op de vingers oplevert van mijn beoordelaars. Ze hebben gelijk vanuit academisch oogpunt natuurlijk, maar het is zo vreselijk lastig.

Als Blogger en actief sociale media gebruiker (met name Twitter) roer ik daarentegen wanneer ik er iets van vind mijn mond/toetsenbord. Tegelijkertijd hoop ik daarmee ook een bijdrage te leveren aan kennisdeling en het verbinden van mensen om samen oplossingen te vinden.

Gelukkig heb ik de keuze gemaakt om als zelfstandig ondernemer mijn broek op te houden en kan ik (nog net niet voor de volle 100%) kiezen welke opdrachten ik een uitdaging vind om op te pakken. Allemaal onderwijs opdrachten……als interim docent in het HBO, als module ontwikkelaar in het HBO, projecten rondom permanente educatie, het ePortfolio en docenten bekwaamheid. Ook ben ik zo goed als onbezoldigd co-auteur van verschillende publicaties en trek hard aan ICT bekwaamheid en mediawijsheid van leraren als innovatie- en onderzoeksopdracht voor mijn studie.

Ik zie je nu denken……zit Karin zich nu te verantwoorden? Waar wil ze naartoe?

Ik wil voor de zoveelste keer toe naar mijn irritatie over het telkens hardop buitengesloten worden.  “Ja maar jij staat niet met de voeten in de klei”, jij bent een pratend pak en externen hebben we niet nodig, we kunnen het zelf wel.

Samen sta je sterk.
Het gaat niet om de poppetjes, maar om het spel. Het spel is samen gaan voor goed onderwijs dat hoort bij deze tijd en de nabije toekomst. Het maakt geen bal uit wie daar op welke wijze zijn bijdrage aan levert!

Samen sta je sterk.
Dat is ook de kern van het thema omgeving de ecologie van leren, waar ik weer zit te zwoegen op een paper (herkansing).
Juist in een zich steeds meer gespecialiseerde samenleving kunnen – over de grenzen van praktijken heen – bruggenbouwers het verschil maken.

Ik zie mezelf als een van die bruggenbouwers.
Helaas zijn er ook brugwachters die denken te moeten bepalen voor wie zij de brug openen of dicht laten.

Dan blijf ik maar roeien tegen de stroom op met de riemen die ik heb.
De riemen die ik heb zijn: dit weblog, mijn netwerk, mijn kennis en ervaring en mijn kritische blik.

Want beste brugwachters ‘met de voeten in de klei’, voor velen van jullie lonkt ook het merknemerschap.

Mag ik dan af en toe vragen hoeveel tijd per week jij nog met je voeten in de klei staat en wat jij verdient met een boek, spreekbeurt, lidmaatschap van een raad- of bestuur, als je anderen weer eens buitensluit?

Wanneer wordt een bruggenbouwer een brugwachter?