Als vrijwilliger pinnend op het Pinbord van #synchroonkijken zijn mijn vingers met iets anders bezig dan mijn hoofd.
De mooie en lelijke verbeeldingen van het onderwerp van vandaag #Waarde delen met de wereld door middel van een knop pinit.
Mijn brein is ondertussen bezig met andere waardebepalingen.
De knop in mijn hoofd moet om naar leren, afstuderen, ontwikkelen, ondernemen, opinie vormen, mijn keukentafellief, mail en post lezen.
Maar mijn hoofd staat naar hoe nu verder, wat gebeurt er morgen, volgende week en volgend jaar?
Morgen
Morgen is er weer een schooldag, de laatste loodjes voor sommigen van mijn studiegenoten en weer op gang komen of op gang blijven momenten voor de rest van hen.
Ik hoor bij de allerlaatste groep.
In de vaart van onderzoeken, de planning van interviews en de verzamelde data analyseren, thesis schrijven, portfolio…wachten op de laatste beoordeling van de herkansing. De zorgen om is het (goed) genoeg?
Welke vragen ga ik stellen, waar wil ik morgen meer over weten, wie helpt mij morgen?
Volgende week
Mijn dagen zijn vol van ondernemen, opdrachten, het afhandelen van de administratie en achter mijn staart aanhollen.
Fantastische uitdagingen, een e-laerning module over mediawijsheid en sociale media, het ontwerpen van een gamification module, een register voor gecertificeerden, het bekwaamheidsdossier bij een po-stichting, leren en ontwikkelen voor de die tussen de wal en het schip toppers.
Alles moet nu, morgen en volgende week, maar liefst gisteren gebeuren.
Volgend jaar
Volgend jaar is – gezien de Tweets over onderwijs 2032, de werkplek in 2030, het lerarenregister in 2017- een soort van morgen. Maar de gesprekken met mijn keukentafellief, zijn manier van in het werkzame leven staan en de ontwikkelingen bij zijn werkgever maken dat volgend jaar heel dichtbij is.
Hoe kan ik nu aan waardebepaling doen, waarde in een beeld vatten….terwijl het valideren, waarderen en appreciëren zo ingewikkeld is?
Ik pin nog even verder.
Ondertussen vraag me af wat ik waardeer, welke waarde ik heb, hoe ik anderen waardeer en welke waarde dat voor ons beiden heeft.
2 reacties
Mooie (waardevolle) vragen stel je jezelf!
Laat in ieder geval duidelijk zijn dat je gewaardeerd wordt, dus daar hoef je je in ieder geval niet druk over te maken!
Vroeger was alles zo simpel:
“Wat de toekomst brenge moge, mij geleidt des Heren hand”
(Gez. 300a NH-bundel- Lied 293 LvdK – Joh. de Heer 880)
Wat je vergat was: Volgende maand
En dan gaan jullie toch lekker op vakantie?
Dus kop op!
Reacties zijn gesloten.