Nou, niet hier. Of je moet van de tandarts houden. Die nam mij vanmorgen flink te grazen met een wortelkanaalbehandeling deel 1. Deel 2 vindt op 9 februari plaats.
Een lamme toet en paracetamol op grijpafstand.
Over feestjes gesproken.
Hier in het dorp zijn ze daar volgens mij heel goed in. Volgens mij vieren ze zelfs dat de kliko een keer in de week geleegd wordt, als er maar wat te feesten valt.
Ze houden er ook van om bij een kroonjaar hele verhalen op een laken te schrijven (die je dus als je er met de auto langsrijdt niet kunt lezen) en die aan palen in de voortuin te zetten. Regelmatig staat er ook een groot opgeblazen object…waar Skip graag in zou willen bijten.
Bij de geboorte van een baby (het is echt een jong en vruchtbaar dorp) staat er vaak een stellage met de naam van de baby en het doopceel van de ouders. Als dat niet genoeg is, zijn er altijd nog opblaas ooievaar of opblaasbabies.
Niet mijn ding, maar je weet dan wel altijd wie, wat en waar.
Ik kan me eigenlijk niet heugen dat ik een feestje had.
In 2017 hebben we hier een housewarming gehad in augustus…..maar daarna is er hier weinig meer te vieren geweest.
Ik heb me echt voorgenomen om, als we eindelijk eens uit de shit zijn, een feestje te plannen. Misschien met een klein herdenkingstintje, want daar is het ook nog niet echt van gekomen.
Nu vier ik maar even dat ik al mijn tanden en kiezen nog heb.
2 reacties
Heb je alles nog? Vooral dat sloopwerk in 2 fases is geen pretje, maar dan heb je wat om naar uit te kijken . Ik ben in de loop der jaren 3 kiezen verloren en niet aan de tandfee .
Deze fase was pijnlijkst, diep gaatje in de kies, dus te dicht op de kanalen. Volgende fase is het eraf halen noodvulling en vullen.
Nu is het even alsof iemand me een knal voor m’n kanis gegeven heeft. Ik hoop tenminste niet dat de tandenbeul dingen stuk maakt…want dan wordt de grap helemaal reteduur.
Reacties zijn gesloten.