Weer een nieuw initiatief op Twitter, de Tweetroman. Het doet me denken aan een spelletje dat we vroeger deden. Iemand schrijft een zin op een papiertje, rolt dit op en de volgende schrijft weer een zin, zonder de vorige zin gelezen te hebben. Daarna wordt het voorgelezen. De Tweetroman heeft om de samenhang te bewaren wel spelregels, anders schrijft iedereen maar wat. Je moet uitgenodigd worden om een zin in de roman te schrijven (met daarin tags #regel en #tweetroman). Handmatig worden de regels verwerkt op de site. Nu nog te doen maar als je heel laat in het verhaal aan de beurt bent moet je heel veel pagina’s nalezen om de strekking van het verhaal nog te kunnen vinden en de personages op de goede plaats te zetten.
Menu
Eén reactie
Sjonge! En ikke een zwak hebbe voor ‘literatuureducatie 2.0′. Gelukkig heb ik jou als leermeester, zeg. Was dit ff schrikke … Was ik weer mijlen achter. Maar ja, de ouwe dag, telt die als excuus. Cybergrootmoeder excuustruus.
Dag, Karin. Bedankt voor het bijvijzen van mijn literatuuredu’status’. Als er al van een status sprake zou zijn … Het is heerlijk bescheiden te blijven, nietwaar.
Reacties zijn gesloten.