Tralalalala

Ik ben er zo eentje die heel veel dingen een beetje kan….maar eigenlijk niks beregoed.
Daarnaast kun je veel van me zeggen, maar van een charmante vlotheid kun je me niet betichten.

Flair
1) Bijzondere handigheid 2) Charmante vlotheid 3) Fijne neus 4) Gemak in de omgang 5) Gemak waarmee men zich ergens doorheen slaat 6) Gemakkelijk in de omgang 7) Gemakkelijke vaardigheid 8) Gevatheid 9) Gevatheid om zich ergens doorheen te slaan 10) Handigheid 11) Handigheid in handelen 12) Handigheidje

Het enige handigheidje dat ik kan bedenken is, dat ik een dekbedhoes goed om een dekbed heen kan krijgen. Of ik dat ‘met flair’ doe valt te betwijfelen.

Jeugdherinneringen
Bij het woord flair moet ik terugdenken aan mijn jeugd toen, ‘de soulbroeken en plateauzolen’, in de mode waren. Met mijn stevige zwemmerslijf (lees: groen haar van het chloor, 1 meter 74, nul tieten, brede schouders en een schoenmaat waar je wegenbelasting voor moet betalen) was die mode niet helemaal passend.
Te lange benen, dus altijd hoog water in de polder en het maakte niet uit hoe wijd te pijpen waren…ze vielen nou nooit eens leuk speels over de maat 42 heen. Een reus op plateauzolen!
En ineens waren er de ‘hotpants’ liefst onder zo’n leuk rokje. Niets voor mij, mijn bewegingen waren zo lomp dat ik of uit de broek scheurde…..of dat die drukkertjes van dat kutrokje in een keer openklikten….sta je dan…in je korte broek (met maat 42 eronder).

Op de middelbare school was ik dus reuze blij dat ik de soulkickers achter me kon laten en over kon stappen op spijkerbroeken, de overhemden van mijn vader, slippers en soms zelfbeschilderde klompen.

Ik heb er niks aan overgehouden hoor…..het heeft mijn modegevoel wel bepaald. Cuppie AA in een gesmokt bloesje, daar krijg je de mannen niet mee achter je aan.

Laten we overschakelen naar gevatheid of handigheid in handelen of in de omgang.
Nope, te recht voor z’n raap met vaak een boomerang effect. Iets komt ‘ongelukkig mijn mond uit’ dus krijg ik ‘em gelijk terug.
Ik ben nou niet echt uitgerust met een politieke voelspriet. Iemand met flair heeft dat wel….die lult zich erin of eruit.

Flair klinkt voor mij altijd als een elegante langharige schoonheid die harp speelt….ik kan er niks aan doen.
Oh, wat zou ik dat toch graag eens kunnen doen.
Serieus, ik kan de gebaren van het met flair teruggooien van mijn lange blonde lokken….of ze speels achter de oren vegen, perfect nabootsen. Ook het kantelen van de grote harp en vervolgens een gevoelig kabbelend melodietje spelen, kan ik droogharpen….luchtharpen.

Lijkt me wel eens lekker als iemand me van het hebben van ‘enige’ flair zou betichten.