Vanavond kwam er in mijn Twitter timeline een foto van Elly van Mensvoort voorbij…waardoor ik geïnspireerd werd.
Als beelddenker hou ik van zulke foto’s waar je zelf dingen bij kunt bedenken.
Haar titel: Zeefiets.
Ik reageerde:…waar is de mens die bij de fiets hoort?
Het moet een man zijn bedachten we…gezien de stang..
Was de man nu lekker de kroeg in gestapt of lag hij in de zee?
Vervolgens verrijkte mijn keukentafellief de foto met een eigen ervaring.
Twee weken door België fietsen, begin jaren tachtig…daar waar de fiets van de postbode stond, was een goed café om aan te leggen…
Fiets….
Morgen is het dodenherdenking, weer die kortzichtige ophef over wie we wel en wie we niet mogen herdenken. Langs welk graf we wel en welke we niet mogen lopen.
Fiets…ja ook die flauwe grap…daar dacht ik aan
Bij Zeefiets denk ik ook aan wind tegen…altijd wind tegen…
Had jij dat vroeger ook …naar school en van school…altijd wind tegen?
Eigenlijk is het een foto waar iedereen een eigen verhaal bij zou moeten maken..heerlijk!!
Dank je wel…Elly!! Prachtige foto!!