Die van de onvoorstelbare “moeilijker kunnen we het wel maken en dan is het allang niet leuk meer” van de belastingdienst houd je tegoed, daar volgt dit weekend nog een post over.
Ik heb nog niet genoeg munitie om de hele belastingdienst tot net boven de enkels af te schieten, maar ben druk bezig met buskruit verzamelen!!
Dus hou ik het nu maar op: Iets van een bijzaak doen en op die manier de hoofdzaken uit het oog verliezen.
Woensdagmorgen mocht ik aansluiten in Oss bij een overleg van SKBO…een schoolbestuur met 15 scholen in en rond Oss. Waarom? Omdat ik daar een kei van een opdrachtgever gevonden heb voor mijn onderzoek in de Master Leren en Innoveren. Ik zat daar dus als Karin de onderzoeker naar ICT bekwaamheid van docenten. Daar krijg ik energie van, een schoolbestuur dat werkelijk de urgentie ziet van ICT in het onderwijs en de ICT bekwaamheid van docenten. Nadenken over de rol van ICT coördinatoren en belangrijker…het faciliteren van mensen en ruimte bieden voor vooruitgang.
Even voor de “eeuwige bestuurs afzeikers onder de lezers”, dit eenkoppige schoolbestuur huist niet op de kop van zuid in een duur bestuursgebouw, maar zit in een klein kantoor na het beklimmen van een wenteltrapje achter in een doolhofgang. De middelen worden niet opgemaakt aan dikdoenerij maar aan niet lullen maar poetsen!
Na dit bezoekje kon ik door racen naar Houten waar ik voor “collega’s” 3 workshops met de titel van Werknemer naar Merknemer mocht verzorgen.
Let wel.. dit was een “declarabele”activiteit die ik met alle liefde 10 keer per week gratis wil geven. Zolang mijn collega’s maar overtuigd raken van de kracht van (online) netwerken en ik hen daarbij een klein beetje kan helpen.
Bij deze bijeenkomst was Melvin Redeker de inspirator. (ter info: hij heeft met een team de verticale granieten Himalaya-reus Thalay Sagar beklommen.)
Hij gaf 4 tips om bij de succesvolste mensen 5% van Nederland te gaan behoren.
Over 2 jaar ben ik Innovatiemanager bij een MBO instelling
(dit was zijn tip 1, schrijf op waar je over 2 jaar wilt staan).
Voor de rekenaars onder u, ik zat om kwart voor 8 in de auto en was om half tien (21.30 uur) thuis.
Donderdagmiddag mocht ik aan de slag met de speeddate sessie van de Leergang Onderwijs, die ik voor andere collega’s mag faciliteren en organiseren.
Bij het Innovatiehuis in Den Bosch, kregen 20 collega’s de kans om te speed daten met 7 top onderwijsmensen uit mijn netwerk.
Deze 7 mensen, Wilfred Rubens, Petra Stuit, Edith van Montfort, Frans Thijssen, Paul Laaper, Govert Gribling en Josee Bours deden dit onbezoldigd en alleen omdat ik het hen zo lief vroeg. (beloning: 2 entreekaarten voor het Rijksmuseum en 1 IJskrabber). Natuurlijk ook eeuwige roem nu, (na vermelding in deze blogpost) en wetend dat ik altijd op persoonlijke titel bereid ben iets terug te doen.
Na een inleidend voorstelrondje mochten mijn collega’s telkens in een ronde van 15 minuten speed daten. Alles was bespreekbaar en alles mocht….oh nee…aqcuisitie plegen was verboden.
Verbeterpunten van mijn kant maar zeker ook die van de speed datende collega’s zal ik jullie besparen. Maar speed daten onderwijs en de onderwijsmarkt zou veel vaker moeten gebeuren.
Voor de rekenaars onder u, half acht (19.30 uur) thuis.
Vandaag was natuurlijk mijn onbetaalde ontslagdag studiedag, met vanmiddag een prachtige “facilitator” terugkom dag in Den Bosch (vaste klant van het Innovatiehuis).
Een aantal jaren geleden heb ik de facilitator tweedaagse van Addy de Zeeuw gevolgd en er is regelmatig een terugkom dag.
Vanmiddag zo’n 16 mensen, waarvan er 4 van hen een oefening of idee wilden delen.
Eigenlijk is deze club facilitators een nieuw netwerk voor mij, wat een topmiddag was het zeg. Wat verbazingwekkend is, is dat hier gewoon de commerciëlen en niet commerciëlen kennis delen, elkaar om hulp vragen. Het is vooral een kudde topprofessionals bij elkaar, waar Addy de bindende factor is en waar het Innovatiehuis een thuishonk is.
Heerlijk!!
Voor de rekenaars onder u, half zeven thuis.
Waarom zet ik er nu steeds die tijden bij?
Mijn werkweek beslaat 32 betaalde uren…..maar een beetje rekenaar ziet dat het er iets meer zijn.
De energie, passie voor netwerken, presenteren, innoveren en kennisdelen beslaat al die uren die niet declarabel zijn, waar ik echter veel meer waarde aan hecht en die ook op de lange termijn veel meer waard zijn.
Met deze blogpost dank ik mijn netwerk, dank voor al die positieve energie!!
Mijn baas betaalt die andere 32 uur.