MAANDAG: Gekke verloren dingen
Al heel lang neem ik me voor om zwerfafval in een serie (met een echte camera) te gaan vastleggen.
Maar zoals zoveel “voorgenomen zaken” komt er geen ruk van.
Na een inspirerend kennismakingsgesprek op een van de minst inspirerende plaatsen in de Meern (voormalige AC restaurant, wat nu Grill, Hamburger en Starbucks is) reed ik op huis aan.
Op zulke plaatsen heb ik altijd het gevoel dat er veel zaken gedaan worden die niet altijd binnen de lijntjes lopen. Maar ook (ach ik fantaseer graag) de eerste ontmoetingen van Pepper of andere datingsite dates. Als er daar een relatie uitkomt, hebben ze jaren later nog lol om de vreselijke plek van de eerste kennismaking.
Afijn, ik reed dus op huis aan, en daar lagen ze, zo midden op straat, die 2 slippers.
Hierover kan ik ook weer oeverloos fantaseren.
DINSDAG: De Vitamines van Groei
Voor de master ben ik druk aan het lezen over de zelf determinatie theorie. Maarten Vansteenkiste en Bart Soenens hebben samen een opvoedingsboek geschreven: De Vitamines van groei. Dit boek ga ik onder andere als bron gebruiken in mijn paper (auw 4.000 woorden). Achteraf bezien had ik dit boek ook moeten hebben in mijn tijd als opvoedende ouder. Je moet wel door de onderzoekerige dingen heen lezen maar dit boek motiveert me weer om nog meer te leren over motivatie.Via Twitter kreeg ik het adres van de Vlaamse boekhandel en binnen 2 weken had ik het in huis. Lang leve internet en iDeal.
WOENSDAG: Van oude mensen en oude spullen
Wat een onvoorstelbare harken daar op Texel stelletje grofvuil ambtenaren met rechten op een lange middagpauze
Mijn vader blijft waar hij is, in het verpleeghuis, daarom moest de kamer in het verzorgingshuis leeg geruimd.
Vandaar de titel oude spullen, want eigenlijk kon alles (behalve zijn persoonlijke zaken) naar het grof vuil, de kleine zaken natuurlijk netjes naar de kringloop.
Op sommige plaatsen in Nederland wordt nog warm gegeten tussen de middag, of hebben mensen recht op 1,5 uur pauze. Daaronder de heren die “de Hamster” de vuilstort in Oudeschild beheren. Vanuit de Meern naar Texel om daar met een aanhangwagen een kamer te ontruimen is al best een onderneming.
Toen mijn zoons vanuit de auto belden dat ze er aan kwamen vonden de heren ambtenaar het welletjes want anders werd de pauze te kort. Als ze 3 minuten hadden gewacht hadden wij 2 uur eerder klaar geweest.
Vervolgens werd alles gewogen, een maximum van 180 kilo per kenteken. Toen wij deze overschreden, vroegen ze om het adres van mijn vader….tsja in een verpleeghuis is het best leuk om post te krijgen…zeker met een naheffing vanwege de gedumpte boedel.
DONDERDAG: Messentrekkerij
Met toestemming van mijn beide collega’s mocht ik de onderstaande foto plaatsen. Het onderwijsteam van mijn club moest hoognodig eens informeel bijpraten over afgelopen en komend jaar. Over veranderingen, verschuivingen, verplaatsingen en meer.
Goed vleesch heeft een scherp mes nodig….maar deze messen om een hamburger mee te eten was wat veel van het goede. Wees gerust, alles zit er nog aan!!
VRIJDAG: Ik word te soft, ZENenzo
Twitter gaat me bij vlagen onvoorstelbaar tegen staan, vanwege de eeuwige eikelpoetserij en retweeterij. Daarnaast merk ik dat ik ook niet meer vanuit mijn eerste reflex reageer en soms zelfs stevig negeer.
Of dat zo blijft weet ik natuurlijk niet, want ik vind mezelf soms best grappig, maar dat retweet ik dan weer niet.
Ach, de vrijdag was bedoeld om de 500 woorden te schrijven, maar een dramapresentatie, de boodschappen, heenenweertje garage en nog zo wat van die dingen, maakten dat ik weer niet de geplande doelen heb behaald en dus morgen en zondag 750 woorden moet ophoesten.
Nu lekker ZEN…wijntje en nootje…..om morgen weer in de Flow te komen.
Goed weekend en Alaaf voor de carnavalsgekkies
Eén reactie
Hoi Karin, leuke stukjes schrijf je toch, die van de Hamster is heel herkenbaar, wat een service nietwaar
Reacties zijn gesloten.