Ach op vrijdag mag het van mezelf.
Onderzoekers onderzoeken, interviewers interviewen en schrijvers schrijven.
Allen doen dan met een doel…maar meestal is het doel, gegevens verzamelen, bundelen, filteren en erover publiceren.
Dat publiceren zou in het mooiste geval ook iets op moeten leveren. Geld en Roem in willekeurige volgorde.
Waar ik me de laatste tijd wat over, kom hoe zal ik het zeggen, verwonder, is de massa oproepen in Sociale media, om ervaringen te delen over en met, wie mag ik interviewen en ga zo maar door.
Natuurlijk heel handig en de kracht van Social Media.
Wat gebeurt er met de bevraagden en de delenden? Wat krijgen zij? Soms de one minute of fame in de krant of op TV.
Over het algemeen zijn de echte sociale media gebruikers onvoorstelbare netwerkers en weten zij ook heel snel mensen aan elkaar te verbinden of delen belangeloos informatie.
Nu spreek ik voor mezelf, maar als ik een vraag lees en ik heb tijd…ga ik vaak ook gewoon even op zoek naar een antwoord of een oplossing.
Nu spreek ik nog een keer voor mezelf, ik hoef daar niet meer dan een dankjewel voor terug. Zo werkt het bitjes systeem.
Weet je wel hoeveel boeken er ondertussen geschreven worden met behulp van de vrijgevigheid van ons soort mensen? Het is best mooi dat je naam ergens genoemd wordt, maar ik denk dat er toch een paar leuk verdienende publicerende en presenterende mensen zijn, die hun brood zo verdienen.
Is dat erg? Nee…je bent er namelijk zelf bij als je je laat bevragen, fotograferen en dingen deelt.
Maar ik constateer het gewoon even zo op de vrijdag avond.
De volgende keer, Workshop Social Media in de aanbieding.
Trouwens, #Handboektweepuntnul, daar ga ik vet rijk en wereldberoemd van worden!!!
