Omgaan met feedback? Nee, dat kan ik niet heel goed. Dat wetend reflecteer ik op mezelf, mijn handelen en op mijn “guts” rondom een gebeurtenis. Dat doe ik heel vaak, zelfs dagelijks…hoe was mijn dag, wat deed ik goed, wat kan beter en hoe ga ik dat verbeteren.
Ik ken mijn eigen zwakheden zo verdomd goed dat ik ook mezelf steeds op mijn kop geef als ik weer merk dat ik in mijn eigen valkuilen kieper.
Dit is er een van…maar nu wel vooraf bedacht.
Daarnaast ben ik soms te overtuigd van mijn eigen gelijk dat ik anderen amper de ruimte geef om hun mening te geven en ben ook lastig te overtuigen van die ander z’n gelijk. Iets tussen mijn oren zit nog niet in mijn vingers.
Gelukkig ken ik in elk geval mijn zwakheden.
Voor ik verder ga, eerst eens kijken wat feedback nu is en hoe je dit geeft.
Dit kan volgens vaste regels gebeuren, zodat het niet kwetsend zal zijn. Deze regels zijn:
- Noem eerst iets positiefs dat verband houdt met het onderwerp.
- Zeg objectief wat er gebeurde waar je kritiek op hebt, spreek daaruit vanuit jezelf (in ik zinnen).
- Vermijd het woord “maar”, zeg niet: Ik vond dat je het goed deed, maar je bent wel te veel aan het woord geweest. Zeg in plaats daarvan Ik vond dat je het goed deed. Ik zag dat je veel aan het woord was, of zeg bijvoorbeeld: ik hoorde jou zeggen dat….
- Vertel wat hiervan het gevolg was, spreek ook vanuit jezelf. Bijvoorbeeld: dat had tot gevolg dat ik me ongelukkig voelde omdat ik mijn onderwerpen niet kon noemen….
- Geef een suggestie hoe dit beter zou kunnen. Bijvoorbeeld als je tussendoor had gevraagd of anderen nog iets wilde opmerken dan had ik me daar beter bij gevoeld.
Degene die de feedback ontvangt hoort – alweer volgens deze regels – niet in de verdediging te gaan of excuses te berde te brengen. De persoon zou moeten aangeven dat hij het begrijpt, en indien nodig verduidelijking moeten vragen.
Nu kreeg ik vanavond een mail met de volgende globale strekking: heb je de mensen gevraagd wat ze ervan vonden, ik hoorde namelijk dat het niet aan de verwachtingen voldeed. Kun je er maandag nog even achteraan gaan.
Dan ben ik de ontvanger van deze feedback en schiet acuut vet volledig fout in de verdediging: mijn avond (en zeer zeker nacht ) is verziekt. Ik kan heel erg slecht omgaan met OVER mij praten in plaats van TEGEN mij. Daarnaast ben ik allergisch voor koffiemachineroddels die vervolgens door een derde omgezet worden in een dwingende vraag. Wat mij betreft een geval van…iemand heeft moeite met jouw scherpe tong en fluistert mij een: had jij dat ook toe…..kun jij daar eens wat van zeggen.
Wat me hier het meest tegen de borst stuit: waarom heb je dat niet tegen mij gezegd maar over mij tegen een ander?
Wat kan ik nu met zoiets?
Ik ben echt geen knallende professional maar feedback en reflectie zijn onvoorstelbaar belangrijk en ik leer daar vreselijk veel van, MITS…het feedback is waar ik iets mee kan.
Ik hoorde dat iets niet aan de verwachtingen voldeed…is wat mij betreft doorgeroddelde achterklap..en ik kan er niets mee. Een professional zou in staat zijn het gevoel uit te schakelen en terug te kijken
Karin Winters echter schrijft er een TGIF over en vraagt: ZEIK ME HIER EENS EN PLEIN PUBIC AF!
en ja…..maandag is er weer een dag….dit is natuurlijk ook een test…word ik gelezen?
2 gedachte op “#TGIF: Feedback, een AFZEIK training voor gevorderden!”
Volgens mij moet je deze mail niet als feedback beschouwen, maar als een verzoek om feedback te vragen. Ben je boos op de mailer? Of op degenen die geen feedback hebben gegeven. De mailer kan immers geen feedback geven omdat h/zij niet bij de bijeenkomst was.
@wilfred, dat klopt eigenlijk wel…maar de mailer was er wel bij :-), natuurlijk ga ik feedback vragen, maar wel rechtstreeks en niet via een omweg
Reacties zijn gesloten.