De blogpost van Wilfred Rubens triggerde mij vanmiddag. Vooral de zin: Het open leercentrum is een achterhaald concept dat het onderwijs meer kwaad doet dan goed.
Allereerst, zoals hij het beschrijft ben ik het met hem eens.
Als oud OLC beheerder ga ik het toch eens van een andere kant bekijken?
In 1999 kreeg ik bij Gildevaart van mijn toenmalige afdelingsmanager bij Jaap van Zoest de opdracht richt een OLC in en beheer dat.
De inrichting en opstelling waren op dat moment revolutionair als je dat vergeleek met een gewoon klaslokaal. Mooie stoelen, bureaubladen met uitschuifrekken voor het toetsenbord en frontaal een beeldscherm. Eilanden in verschillende opstellingen, erg open dus.
Tussen de tafels met Pc’s door stond een leestafel, was er een (voor Horeca opleidingen) ruime bibliotheek en alle video’s (2 mooie kleine Tv’s met videogleuven en koptelefoons) konden individueel bekeken worden.
De werkruimte voor de beheerder was luxe, goede stoel, veel techniek, en massa’s diskettes. Ook een digitale camera (ja met een diskette) was uitleenbaar.
Bij het opstellen van de regels gingen we uit van alles wat er WEL mocht.
Als beheerder werd er van mij verwacht dat ik leerlingen ondersteunde en docenten stimuleerde met het gebruik van ICT in hun onderwijs. Let wel: vanwege mijn functie zat ik in OBP schaal 6 en mijn weledelgeleerde collega’s in schaal 10 en 11.
Ik bouwde een Newtonnet, onderwijs en voor het personeel, waar eigenlijk alles op stond. Informatie, roosters, reserveren, links en nieuwsbrieven.
Een introductie programma door ons ontwikkeld ,noem het maar mediawijsheid en informatievaardigheden, stond op het bureaublad van de Pc’s.
Hoe zwaar is een hamburger van Burger King? Met de link naar Mac Donalds.
In de afdelingsplannen werd afgesproken dat er per jaar 2 opdrachten voor het OLC ontwikkeld werden.
Zo gebruikte ik voor het zoeken op internet door alle zoekmachines Copernicus en maakte voor warenkennis een startpagina Horeca. (Grassroots project)
In een wat later stadium werd er zelfs een ICT module in de niveau 4 opleiding XL opgenomen. Daar moesten leerlingen onder andere menukaarten maken, werken met Excel voor voorraad beheer en mailen.
Ook leermeesters werden uitgenodigd in het OLC café en de collega’s van zorg en welzijn spijkerde ik bij door ook daarvoor OLC cafés op thema te organiseren.
Doordat ik heel vroeg bij ICT in het onderwijs betrokken raakte, bleef ik duwen en trekken aan digitalisering, didactiek en afstandsleren. Heel wat keren zaten we in de vakantie met een kleine Sony Vaio te proberen om van huis uit in een ELO te werken (first class).
De leerlingen waren graag in het OLC omdat ik ze liet gaan en liet experimenteren. Er was 1 verbod…die site met die dooie en lijken. Maar chatten, msn, mailen vond ik gewoon prima als ze mij maar konden vertellen wat en waarom. Met name niveau 1 leerlingen vonden het heerlijk in het OLC omdat ze daar gevarieerd en uitdagend getriggerd werden, door zoek opdrachten in boeken, video’s en internet met elkaar af te wisselen.
Na een paar jaar vertrok ik naar een andere plaats in de organisatie en ben inmiddels daar waar ik nu ben.
Het OLC heeft zoals ik deze week weer aan den lijve ondervond, veel docenten NIET gestimuleerd om zelf digitaal vaardiger te worden, zelf te ontwikkelen, actief ICT in het onderwijs in te zetten.
Met een goed ingericht OLC halen docenten de techniek de klas niet in, maar sturen de leerlingen naar de techniek toe.
Volgens mij is het OLC is geen achterhaald concept, het concept zou alleen vertaald moeten worden naar ALLE klaslokalen.
Klaslokalen zouden OPEN leercentra moeten zijn.
Het gewone klaslokaal anno 2012 is een achterhaald concept!
