Ik kijk niet zoveel TV. Enkel als ik echt mijn hoofd leeg wil maken en gewoon uiig op de bank wil hangen.
De Dreamschool kijk ik dus ook niet, maar ik lees de tweets mee en vooral de uitstekende beschouwingen van Casper Hulshof op Komenskypost. (Lees hier verslag aflevering 1, aflevering 2 en aflevering 3).
Over het programma zelf gaat het dus hier niet. Wat het kost niet. Dat het mooi is dat 16 jongeren een nieuwe kans krijgen niet. Dat zoveel bekende Nederlanders zich hiervoor inzetten niet.
Het gaat al helemaal niet over het geneuzel over wel of niet bevoegd zijn, als die 16 er maar komen!
Ik heb wel altijd moeite heb met gluur TV, maar volgens Casper schijnt dat zelfs mee te vallen.
Wat ik me wel afvraag is hoe kan het nou dat er een TV programma gemaakt wordt over jongeren die zo tussen de wal en het schip geraakt zijn.
Ik vind het echt heel erg dat zulke programma’s gemaakt moeten worden om ons te wijzen op dit fenomeen (mag je dat zo noemen?)
Wij zijn een land waar iedereen onderwijskansen en onderwijsrechten heeft en deze ook moet krijgen.
Maar we hebben ook verschrikkelijk veel (functioneel) analfabeten en heel erg veel uitvallers.
(De thuiszitters uit het basisonderwijs en voortgezet onderwijs reken ik er nog even niet toe, anders zou het nog erger zijn.)
Zomaar een voorbeeld
Afgelopen week hoorde ik na een intake in het mbo, de intaker zeggen: nou die knul wilde hier aan zijn 5e poging voor een mbo opleiding beginnen, die moeten we eigenlijk niet hebben. Hij weet niet wat hij wil.
Maar waar moeten die mannen en vrouwen dan wel heen? En hoe kunnen we ze helpen met het maken van de juiste keuzes?
Waarom krijgen we ze niet ‘te pakken’ zoals de mensen in de Dreamschool afleveringen?
Zomaar een idee?
Het zou wat mij betreft een prima thema voor een EdCamp, Teachmeet, Open space zijn. Docenten in het beroepsonderwijs en andere onderwijsmensen bij elkaar zetten met de vraag: Hoe krijgen we ze “te pakken”?
Wat kunnen we samen doen?
Anders doen?
We moeten toch voorkomen dat de Dreamschool in plaats van een paar afleveringen een langlopende soap wordt?
3 reacties
Mooi punt, Karin!
I`m in! Laten we dat gaan organiseren!
Je hebt helemaal gelijk dat het goed is om eens na te denken over ‘de rest’? Want inderdaad die 16 jongeren zijn het topje van de ijsberg. Goed idee om de koppen bij elkaar te steken en daarover na te denken. Toch kun je ook antwoorden vinden door wél naar Dreamschool te kijken. Waarom bereikt old-school Maarten van Rossum zo weinig en Abdelkader Benali zoveel? Welke motivatie moeten we bij jongeren aanboren en hoe? Hoe stellen we grenzen? Hoe kun je docent zijn, maar daarnaast ook coach? Welke nazorg bied je leerlingen die toch uit moeten stappen?
In het programma vind je veel antwoorden. Misschien niet altijd de juiste, het kan misschien altijd beter. Maar laten we lering trekken door out-of-the box te denken. Even te dromen, te fantaseren en te experimenteren. Door zo’n programma kan op allerlei niveaus alternatieven gevonden worden: leerlingen, docent, ouders en directie.
Misschien toch eens kijken dus.
Pak hem op via een MeetUp030.
Ik zal het onderwerp ook inbrengen voor een MeetUp010, eind dit schooljaar of begin volgend.
Reacties zijn gesloten.