Deze week sluit ik af met mijn tong op de kapotte schoenen.
De maandagavond…die was voor Gert Biesta, Rene Kneyber en het prachtige risico van onderwijs.
Afgelopen dinsdag mocht ik voor het eerst van mijn leven in de rol van docent aan het werk. Bij de hogeschool Rotterdam vul ik wat gaten bij de voltijd als deeltijd lerarenopleidingen voor de ict modules. Dat houdt in dat ik op dinsdag en donderdag 1e en 2e jaars probeer te enthousiasmeren voor het didactisch inzetten van webtools en het digitaliseren van hun lessen.
Dinsdag en donderdag een aantal blokken van 100 minuten, aan fris en groen (lees net uit de VO schoolbanken) en wijs en soms grijs (de duale studenten).
Toen ik dinsdag om 11 uur ‘s avonds thuiskwam (lessen lopen door tot 10 uur) had ik echt een HOERA gevoel. Ik vind het fantastisch om met studenten aan het werk te zijn, ik wil meer..meer…en meer. Donderdag (een nog vollere dag en weer 11 uur thuis) dacht ik daar nog net zo over.
De woensdag (tussen de 2 latertjes in) mocht ik in het basisonderwijs aan de slag, nou ja…met de ict coördinatoren van SKBO. Vanuit het principe de expert nog meer in de kracht zetten zijn daar een aantal extra doe-bijeenkomsten om te leren en te doen. Afgelopen woensdag waren dat zowel de websites, het bekwaamheidsdossier en vriendelijke afspraken over uitingen op sociale media. We gingen goed en de komende weken wordt er dus doorgepakt op de verzamelde opmerkingen.
Vandaag kroop ik weer in de huid van student in de master leren en innoveren. In het kader van de ecologie van innoveren, op bezoek bij een collega student. Dus om 9 uur stond ik in Ede om bij het ROC A12 te kijken naar samenwerkend en probleemoplossend leren. De leerlingen maken daar in duo’s gebruik van elkaars expertise (de een is beter in lassen en de ander in pneumatiek). Naast kijken hebben we vooral geluisterd en geobserveerd en dat vervolgens bij terugkomst in Wageningen geanalyseerd. De theorie van boundary crossing en de Cultural Historical Activity Theory (CHAT) gebruiken om een guerilla onderzoek te doen en daar op 13 maart bij het inleveren van de paper (aj…deadline) een studium mee te vullen. Om half 10 kon was de A12 leeg genoeg om met 130 km naar huis te scheuren.
Ach en morgen ga ik eens kijken of ik de verzamelde data van mijn onderzoek eens kan oppakken en een duwtje kan geven aan de door mij benaderde 12 leraren voor een interview.
Onderwijs, onderwijs en onderwijs…in alle kleuren en maten…..maar zo mooi om er deel van uit te maken, behalve als je bij ROC Leiden werkt.