In afwachting van mijn portfolioclubje, maar even de week overzien.
Slechte week gehad, energielekken, kleurtjes rapportages (die je volgens mij met kleurtjes vult zodat niemand echt hoeft te lezen wat de voortgang is). Raar begin van de week, collega heel onverwacht een kind verloren…..woensdag weer een collega met een dodelijk verongelukt kind. Normaliter ben ik bij ziek en zeer de eerste die probeert in de pen, mail of telefoon te klimmen, maar nu. Wat zeg/schrijf je aan deze mensen? Holle frasen, lege woorden…ik kan daar geen woorden bij vinden. Even in achterhoofd houden dus, wie weet komt er wel iets op. Diep dal natuurlijk voor de betrokkenen veel meer dan voor mij.
Mopperende dochter, stakingen en verre stages gaan niet samen, begrip voor de stakers maar hadden ze dat nu niet even na de examens kunnen doen? Spanning loopt al op en dan nog dit. Dalletje
Juichende zoon, gevoetbald in een echt stadion: Galgenwaard. Ook nog eens gewonnen, heb het helaas zelf gemist slechte planning en zo moe. Bergje met een afdaling.
Vanmorgen team overleg, allemaal in een soort van dipje, agenda aan de kant en praten wat en hoe.
Vanavond (ook ik mag fouten maken :-)) naar de Toppers in Concert, als dat geen berg is.
Motto: relativeren en leven…..het kan zo voorbij zijn en wat heb je dan aan geld, een mooi huis, dikke auto en goede baan? Meer tijd nemen om te genieten.