Na een paar dagen alleen op stap, keerde ik vorige week vrijdag terug naar La Vallee Heureuse, om de draad met Aly en Willem weer op te pakken.
Alleen rijden en kamperen ging echt best goed, maar samen optrekken is gewoon veel gezelliger. Omdat ze me nog niet zat zijn (het is echt reuze gezellig, maar ook ieder heeft z’n eigen tijd en vrijheid), zijn we dus weer samen op pad gegaan.
Maandag vertrokken we uit Orgon omdat we dat wel gezien hadden en we ook heel erg letten op de weersvoorspellingen. Eigenlijk wilden we ook wel eens een paar stukken fietsen. Langs het Canal du Midi liggen over het algemeen befietsbare paden en het is ook lekker vlak.
De rit naar Camping la Meuse in Gignac was FANTASTISCH…door de Camargue maar ook een veel vriendelijker glooiender landschap. De camping was helaas niet echt om blij van te worden, dus 1 nacht was genoeg. Beetje bijkomen zeg maar.
Door naar Colombiers, camping Les Peupliers. Prima plek als uitvalsbasis om twee ritten te fietsen. De eerste dag een heerlijk stuk langs het Canal du Midi, vooral om de plek waar 9 sluizen in een rijtje liggen. Vanwege het voorseizoen was het op het water eigenlijk doodstil. Een paar rondvaartboten (grijze golf met parasolletjes) maar verder rust en stilte.
Aan het eind van het rondje vroeg Willem of we nog batterij genoeg hadden want om bij het Oppium d’Enserune te komen moest er een klein klimmetje ingezet worden.
Wat een beloning kregen we na de klim zeg!
(thuis voeg ik de links wel toe zoals eerder gezegd).
Na een bezweet ritje is een koud biertje ook een grote beloning en natuurlijk een duik in het zwembad. Ik heb op een paar dagen na, deze vakantie echt alle dagen gezwommen. Goed tegen de kipfileetjes.
Gisteren (woensdag) hebben we de andere kant van het Canal du Midi ritje gefietst. Helaas reed Willem de fietskar lek, dus het was even schipperen met thuiskomen.
We hebben gisteren ook voor het eerst samen in een restaurant gegeten, alle andere dagen koken we (nou ja Willem meestal) bij de campers.
Vanmorgen zijn we wel een half uur opgeschoven naar een redelijk nieuwe camping Flower Camping de l’Olivigne in Bize-Minervois (een half uurtje van Narbonne af).
Na de reparatie van de fietskar (en ook de mijne, want de koppeling was stuk), hebben we vanmiddag weer een ritje Canal du Midi gemaakt.
Nu we wat meer fietsen raak ik ook gewend aan op de wegen fietsen (er zijn niet echt heel veel fietspaden). Asfalt fietst beter dan kiezels.
Ik zit nu met een trui en lange broek aan, voor het eerst sinds het vertrek uit Nederland. Morgen is het gelukkig weer gewoon lekker warm.
Genieten en heerlijk relaxed gaan en staan.
Dit is mijn laatste camping voor een langzaam vertrek terug naar huis. Zondag maak ik een slag naar Clermont-Ferrant en dan zak ik af naar huis.
Ik ga ook dat rustig aan doen….’s morgens rijden en rond de lunch op een plek zijn.
Communicatie
We moeten ons in Nederland echt in de handen wrijven over ons dikke netwerk. Overal bereik met 4G en heel erg veel (gratis) wifi.
Heel vaak heb ik de afgelopen weken gewoon 0 bereik gehad met de telefoon. Voor KPN (Simyo) laat het hier afweten. Vodafone (reserve telefoon) gaat iets beter.
Op Campings moet je stevig betalen voor wifi. Je koopt uurtjes of een dag.
Dus moeten we het maar lekker op de ouderwetse manier doen.
Ze zijn er nog!
1 gedachte op “Stilletjesaan aftellen”
Wat een leuk verhaal
Dat netwerk in Frankrijk is idd een probleem.
Ook ik had dit voor jr in Frankrijk op hele stukken geen bereik
Aan de andere kant: het was ook heerlijk rustig.
Vroeger belden we bij aankomst 1 keer halverwege de vakantie naar huis en dat was het. Toen ging het ook goed.
Reacties zijn gesloten.