Dinsdagavond laat kwam er een tweet voorbij over Afas die een vette factuur gestuurd zou hebben aan minister Slob. Reden van de factuur was dat er veel werk verricht was voor het lerarenregister.
Afas had de factuur naar ‘de pers’ gestuurd.
Bij het zien van de factuur dacht ik gelijk, dat is een fakefactuur.
Welk bedrijf stuurt nu een factuur naar de pers, om zichzelf te schande te zetten.
Het te betalen bedrag op de factuur was niet mals.
Ook klopte de adresregel niet, want wie stuurt er nu een factuur rechtstreeks naar de minister.
Daar zijn andere regels voor (met veel codes en in elk geval een ander adres en aanhef)
Nou ben ik geen journalist, maar bij het zien van zulke dingen ga ik altijd graag even op onderzoek uit.
Was het een echte factuur of was het een statement?
Bij navraag via Twitter kreeg ik onderstaande reactie van de baas van Afas:
Mediawijsheid is ook factchecken
Wat mij verbaast is, dat sommige mensen op Twitter klakkeloos aannemen dat een journalist altijd gelijk heeft.
Ik heb echt wel even met wat mensen gediscussieerd over mijn twijfel.
Met eigen commentaar overnemen van een Tweet en daarbij schande spreken over een bedrijf vind ik altijd best lastig.
Onderzoek op z’n minst even zelf of het klopt of doe navraag bij de betreffende partij.
Blind liken, retweeten en er iets van vinden getuigt wat mij betreft van onmediawijsheid.
En de journalist, die mag best sorry zeggen voor de verkeerde interpretatie.
Doodzwijgen is niet de manier om een uitglijder recht te zetten.