Soms zit het mee

Het weer van de afgelopen periode maakte mijn stemming er niet beter op. Ik geloof dat ik vanaf vorige week donderdag tot en met afgelopen woensdag geen droge en lange rondjes met Skip gelopen had. De kachel op de laagste stand, want man…..die gasrekening schiet omhoog.
Nergens zin in en ook nog eens een dag zonder water vanwege de stormschade aan de waterleiding.
Echt lekker in mijn vel zat ik dus niet

…..Totdat…

Afgelopen maandag wisselde iemand bij mij de tegoedbon in om een halve dag rompslomp ruimen na het overlijden van haar liefste.
Ik vond ineens zo gek dat we alleen cadeaus geven bij feestelijke gelegenheden, dat ik spontaan een rouwmand vol pakjes voor haar maakte.
Een gedichtenbundel, wat knutselwerk, een kleurboek, kleurpotloden, een opschrijfblok, chocolade en meer.
Daar had ik dus ook tegoedbonnen bij gedaan. Halve dag romspslompen, 3 keer een kuttelefoontje plegen, iets spontaans, lekker eten.

We haalden elk onze eigen herinneringen op en waren en soms gewoon even boos maar vooral verdrietig op de mannen die er niet meer zijn.  De vakanties die geweest zijn….en die ooit nog gaan komen passeerden de revue.
Weer borrelde de ‘ik wil een kampeerbusje’ wens op. Met Skip in een tent is geen optie en telkens een huisje huren is ook niet wat ik wil.
Wij praatten door over gemiste kansen en stille verlangens.
Geleidelijk aan raakte ik er weer van overtuigd dat ik niet alles wat ik heb moet oppotten voor later en mezelf ook niet constant tekort moet doen, terwijl er dingen zijn die er NU toe doen.
In de auto naar huis nam ik me voor om toch de zoektocht naar een KarinVan weer in te zetten.
Ook verhoogde ik mijn inzet tot mx. 15.000 euro….alles onder de 10.000 bleek eerder al niet al te veel zekerheid te bieden.

Toen ik ’s avonds met Laura belde, had ik al drie kanshebbers gevonden. Snel schakelen met Willem of hij eventueel even mee wilde kijken en ook ‘als’ het tot een proefrit zou komen, tijd had om mee te gaan.
Dinsdag was mijn eerste museumbezoek en lunch buiten de deur met een lieve buurvrouw, maar ik maakte toch snel een afspraak in Assen bij de garage om te gaan kijken.

Woensdagochtend om half elf stapten we in een Marcedes Benz busje…..een automaat …en toerden een rondje om Assen heen.
Het interieur van de bus is hetzelfde als die van ‘onze’ blauwe Ducato, het voelde zo ongelofelijk goed. Ook de grootte en de krachtige motor maakte dat, ik bij het uitstappen mijn besluit genomen had.

Dit wordt de nieuwe KarinVan!

Er is nog een heel klein beetje kans op mislukking…..want de grote beurt en de APK keuring moeten nog plaatsvinden.
Ik reken er stilletjes op dat het nu gewoon eens een keer meezit!

Stiekem heb ik met potlood al een paar bezoekadresjes voor de eerste maanden in mijn agenda gezet…..en met nog dunnere letters een maand vakantie vanaf 1 juni.
Op 16 juni zou ik wel op ‘onze’ camping in Sembadel willen staan, of ergens anders waar we eerder samen waren.

Gisteravond bleef het gewoon feest….zoveel leuke en lieve reacties op Twitter….daar wordt mijn hart warm van!

Op weg naar het ophalen van oude herinneringen en het maken van nieuwe herinneringen.