Weglopen: ervandoor gaan en niet meer terugkomen
Bij het WOT woord weglopen, kwamen er herinneringen boven uit een ver verleden. Nee, niet dat ik als kind ooit wegliep….dat zal vast wel gebeurd zijn. Ik herinnerde me een leermoment uit mijn leven als werknemer van een grote instelling.
Elk jaar vond er een functioneringsgesprek plaats met daarbij behorend een ontwikkelplan. Dat alles werd ruim van tevoren aangekondigd en mijn voorbereiding was ‘gedegen’ te noemen. Mijn toenmalige manager was een topper van een man, gaf me alle kansen en alle ruimte om te groeien. Hij ging uit van het ‘gespreid leiderschap principe’. Expertise daar laten waar het is en de nadruk leggen op ontwikkeling.
Mooi en ik denk dat hij een grote bijdrage geleverd heeft aan hoe ik nu ben als professional.
Toch was er een functioneringsgesprek dat mij nog steeds herinnert aan wat ik echt nooit meer wil: huilen bij de baas.
Ik ben geen huiler, soms wel emotioneel, maar huilen is een zeldzaamheid.
Tijdens het gesprek (en echt ik weet niet eens meer wat de trigger was), liepen de emoties hoog op. In plaats van een pas op de plaats maken, een pauze inlassen of weglopen….bleef ik zitten en huilde mijn ogen uit mijn hoofd.
Nooit meer, echt nooit meer nam ik me toen voor….huilen bij de baas.
Sinds die tijd zijn er veel functionerings- en beoordelingsgesprekken geweest. Heb ik POP’s en PAP’s geschreven, mijn bekwaamheidsdossier bijgehouden, diploma´s behaald.
Maar als de grond me te heet onder de voeten werd en ik in plaats van rationeel, emotioneel werd…..wist ik niet hoe snel ik de pleiterik moest maken en liep weg.
Adem halen, tot tien tellen, tot rust komen…..en dan pas het gesprek afmaken!
Dat doe ik nog steeds, niet altijd fysiek weglopen maar het (telefoon)gesprek beeindigen en aangeven dat ik even moet nadenken en er op terugkom.
Met mails doe ik mijn best om precies hetzelfde te doen.
Weglopen is voor mij soms slimmer, vooral als emoties hoog opspelen.
Ik kom wel terug.
Soms met excuses, soms met een uitleg, soms met helemaal niets en dan pakken we de draad weer op.
#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verzint (momenteel) @ireenBertholee een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen.
2 reacties
Dat is wel een goede manier van weglopen. Even een pauze inlassen. wanneer je het niet meer weet.
O wat een goed woord, daar kan je wat mee. Goede tip ook, gedegen zo’n gesprek ingaan en stoppen wanneer at nodig is. Zit in een vergelijkbare situatie en omdat ik boos ben over de gang van zaken wil ik ook even niet meer met ze bellen. Puur omdat ik geen dingen wil zeggen waar ik spijt van krijg of die verkeerd opgepakt gaan worden.
Reacties zijn gesloten.