Vandaag kwam het Microbitje eindelijk uit de verpakking. Elke keer zei ik tegen mezelf: “ga er nou op z’n minst eens naar kijken”.
Daar heb ik bij deze dingen aanduwers voor nodig. Bij coding is dat natuurlijk Pauline Maas.
We zijn workshops aan het voorbereiden over Gamification, dus vanmiddag waren we samen aan het werk.
Wanneer we bij elkaar zijn draait het echter meestal uit op dingen doen, uitproberen en gelijk maken.
Nou kan Paulien dat veel beter en sneller dan ikzelf, ik ben meer van de analoge dingen en theorietjes.
Vanmiddag ben ik echter (vanwege een geinige werkvorm) aan de slag gegaan met de Microbit.
Ja, ja, we hebben de workshop netjes voorbereid en ook de bijbehorende producten, papieren en andere dingen staan in de steigers.
Maar eigenlijk is rommelen met dingen als de Microbit leuker.
Ikzelf moet echter wel een doel hebben, of op z’n minst een beeld bij wat ik zou willen.
Test test test werkt bij mij niet….
Dit project op de #PHOT van vandaag heb ik natuurlijk niet zelf bedacht, maar is gewoon plat sleepwerk in een bèta omgeving.
Nu kijken wat ik echt zelf kan bedenken, want Valentijn daar doen wij niet aan.
Ik heb nog een doos staan die nog dicht zit…. de Arduino for Kids….
Dat ziet er echter wel heel erg ingewikkeld uit.
