In de hal van een basisschool (de Vuursteen) zag ik dit kampvuurtje met een kookpotje.
Ik heb bewondering voor mensen die dagelijks in die scholen aan het werk zijn. Niet alleen bewondering voor de leraren maar ook voor ondersteuners en directies.
Ik heb echter de meeste bewondering voor leraren in het basisonderwijs.
Veel meer dan andere schoolsoorten wordt er aandacht besteed aan de aankleding van de school en van de klaslokalen. Thema’s zijn zichtbaar, gemaakte afspraken, weekplanners en veel boeken.
Echt alle vakken zijn zichtbaar in een klas en ook in de hallen en gangen van een basisschool.
De voorbereidingstijd voor lessen en de administratieve lasten zijn volgens mij in het basisonderwijs het grootst. Alle vakken in de vingers hebben en dat ook nog eens uitdagend aanbieden. Rekening houden met echt grote niveau- en gedragsverschillen lijkt me ook in het basisonderwijs een grote uitdaging.
Toch hebben juist die leraren het laagste salaris van alle onderwijssoorten in Nederland.
Druk, druk, druk……
De werkdruk (in alle schoolsoorten) en altijd aan het werk zijn heeft gevolgen voor de toekomst van onderwijs.
Doordat er geen vervanging is vanwege het lerarentekort en ook de dagen overvol zijn, is er te weinig tijd.
Te weinig tijd om..
- aan de eigen professionalisering te denken.
- stil te staan bij wat zij zelf met onderwijs willen.
- te zien welke ontwikkelingen er voorbij komen.
- terug te kijken op wat er goed ging en soms beter kan.
Wanneer er iets voorbij komt dat niet gepland, maar wel leuk is, is de eerste vraag die zij zich (vaak terecht) stellen…..hoeveel tijd kost het?
Er mag geen lesuitval zijn.
Studiedagen zijn bomvol gepland omdat er zoveel moet.
Jammer, want terwijl zij zich het vuur uit de sloffen rennen…….is het risico van opbranden levensgroot.
Er is te weinig tijd om eens even rond dat vuurtje te gaan zitten en met elkaar te filosoferen….wat als…..?