#PHOT: Een weids uitzicht is niet altijd een helder (voor)uitzicht

Terwijl ik mopperend en kleunend naar de ijskrabber zoek, denk ik aan de klussen van deze week.

Ik heb deze week nogal wat ontmoetingen met mensen die met nieuwe of voor hen vreemde dingen aan de slag gaan.
Soms moetjes…soms besluiten van boven af….soms ontstaan vanuit consensus ….soms vrijwillig.

Wat mij verbaast is de weerstand.
De weerstand, die iets nieuws proberen of iets anders doen oproept bij mensen.

Weerstand wanneer zij nog niet helder hebben wat en waarom.
Zo in de weerstand zitten, dat ze het wat en waarom niet willen zien of horen.

Argumenten

• We doen het al jaren zo, waarom zouden we het dan anders doen?
• Ongeveer zoiets hebben we 10 jaar geleden ook al eens geprobeerd.
• Bij ons werkt dat niet.
• Nou moeten we er weer iets bij doen.
• We hebben het al zo druk.
• Niemand heeft ons gevraagd of wij het wel een goed idee vinden
• Waarom heet het verbeteren, doen we het nu niet goed dan?
• Hoezo moeten we iets met online profileren, een goed gesprek werkt beter.
• Wij hebben er niet voor gekozen hoor, we zijn gestuurd.

Overal worden dezelfde argumenten gebruikt.
Maar dat mag ik natuurlijk niet hardop zeggen.

Het is best moeilijk om, zonder op tenen te trappen, mensen te laten zien dat dingen soms best anders kunnen.
Het is best moeilijk om met elkaar te praten over veranderingen die misschien verbeteringen kunnen worden.

‘Misschien pakt het beter uit, probeer het eens’: zeg ik vaak zachtjes.
Ik vraag hen vaak om  eens te kijken naar de effectiviteit van de dingen die ze doen.
Hoe vaak zijn het in vergaderingen niet dezelfde mensen die aan het woord zijn, terwijl anderen droedelen, mailen of wegdromen.

Misschien kan dat anders, effectiever, tevredenstellender, uitdagender, vertrouwender, blijmakender.

Ik ben altijd nieuwsgierig naar hoe anderen werk aanpakken.
Ik ben nieuwsgierig naar hoe iets effectiever of slimmer kan.
Ik ben nieuwsgierig waarom dingen wel lukken of soms juist mislukken.

Ik leer elke dag, ik vraag, ik zoek, ik sta open voor andere inzichten.

Eigenlijk zou ik mezelf  vaker de opdracht moeten geven:

Maak ze nieuwsgierig!

Hoe doe je dat?

Een weids uitzicht is niet altijd een heldere (voor) uitzicht.