#PHOT: Een beetje keutelen

We zijn vertrokken, de KarinVan is unterwegs, en route
We houden niet zo van 700 kilometer doorkachelen, dus rijden we korte stukken van max 400 kilometer om ook nog een beetje van de middagen te kunnen genieten.

De eerste plek was aan de rivier de Lahn in het Duitse Dausenau. Een plek op de camping, direkt aan de rivier.

Doordat alle caravans en campers (veel vaste standplaatsen) dezelfde kant op staan, is het net een straat met rijtjeshuizen. Als op die camping alle lampjes van de Action uitgegaan waren was het vast heel donker ‘s nachts.
Wat wij rond de kerstdagen aan de gevel hangen omdat het van die leuke wannabe ijspegels zijn, hing hier aan de gevels van de voortent.
Echt wij waren nog beschaafd met onze 2 Action lampjjes en 2 Hundertwasser waxinelichten.
Vaste bewoners hebben er tuintjes aangelegd en lopen de hele dag met gietertjes.
De vaste routines van thuis worden hier gewoon volgehouden.

Ik vind sowieso dat de grootste bezigheid op campings ‘keutelen’ is. Een beetje rommelen in de camper, een beetje heen en weer naar de douches en wc, een beetje boodschapjes doen, een beetje raampjes spoelen en met bezempjes de voortent schoonvegen.
Allemaal ‘keuteldingen’.

De eerste plek
Deze eerste camping had mijn keukentafellief gevonden, want wij hebben de fietsen mee.
Mensen die mij een beetje kennen gaat nu helemaal plat van het lachen. Ik ben niet zo van het fietsen….maar met een e-bike is het toch best lekker.
Als je dan maar wel doorhebt dat bij dik klimmen je best een tandje lager mag schakelen en de trapondersteuning juist een tandje hoger zet. Ik ontplofte zowat toen ik dat nog niet helemaal doorhad. Ik ben sowieso een scheitebak, want heuveltje af heb ik het drukker met remmen dan met fietsen.
We hebben echt gefietst 2 dagen zelfs. Voor beginners zoals ik, een aanrader, want je fietst op vlakke fietspaden, langs de rivier….heerlijk in het windje.
Omdat we de pizza’s van Pinnocchio en de doorgaande weg aan de overkant (alleen overdag) wel gezien hadden, op naar de volgende stek.

Dat zoeken naar de ideale plek
Op de een of andere manier kunnen we het nooit eens worden over hoe we reizen. Ik romantiseer graag dat je heel avontuurlijk door de dorpen zwerft en daar de ultieme verstopte camping vindt. Meestal komen we (zeker in Frankrijk) dan op een onooglijke ongezellige niets in de buurt hebbende municipal. Zo ook gisteren, want ik wilde perse een camping op loopafstand van een leuk stadje. Nou dus niet…..dat was zoń weggestopte camping bij het sportveld op een kale vlakte.
Lang leve Google….want er was nog een camping. Ok niet op loopafstand van een dorp met een sfeervol terras.
We staan nu in Fontenoy le Chateau..niet helemaal…2 kilometer buiten het dorp (waar niets is). Deze camping is echter heerlijk een toevalspareltje. Op de site staat 2 sterren, maar ik geef er 5.
60 plaatsen, maar max 10 bezet. Een restaurant een kleine gezellige bar (waar de inwoners van het dorp blijkbaar ook komen).
Genieten dus.
Wandelen en weer fietsen langs een kanaal de l’est en rivier (Coney).
Maar voor mij vooral dat hoofd eens leeg maken, niets moeten en eens een paar nachten slapen. Dankzij de tip van Raymond Snijders voor zowel de e-reader als de hulp om ebooks van de bieb op de ereader te zetten, lees ik me een slag in de rondte.

Nieuwsgierig zijn
Normaliter zijn wij niet van die contactleggers, maar ik merk dat ik die behoefte nu wel heb. Ik ben gewoon heel nieuwsgierig naar mensen en wat hen beweegt.
Ook heb ik een rijke fantasie en kan dus zonder informatie mijn eigen verhaal wel om mensen heen maken. Maar gewoon kijken (en soms stiekem een klein beetje meeluisteren) levert ook bakken aan informatie op.
Een Zwitser getrouwd met een Nederlandse die met zijn dochter, zoon en kleinkinderen op twee pipo auto’s getrokken door paarden een week in Frankrijk is.
Een vader met een zoon die nu wel geslaagd is voor zijn eindexamen. Ze zijn wat onwennig met elkaar en ik denk dat vader en zoon niet onder een dak wonen.
Onze overburen, een iets ouder Frans echtpaar dat halve dagen kuurt in Bains les Bains. Dat weet ik vanwege het spuuglellijke tasje waar badslippers, badpak en handdoek zitten.
Een echtpaar uit Tilburg, die fietsend terug gaan naar Eindhoven…daar staat de auto 🙂
Hij is lief voor haar en zet de tent op (nou ja een overdekte slaapzak). Jammergenoeg zet hij de tent in de volle zon, terwijl de camping prachtige schaduwplaatsen heeft.

We zijn net weg van huis, maar ik begin al te wennen aan al dat ‘gekeutel