#PHOT: Donkere wolken

Een van de mooiste dingen van online zijn, is dat je er zo veel mensen leert kennen die je anders nooit had leren kennen.
Met de meeste mensen heb ik een af en toe berichtjes relatie.
Met een aantal anderen ontstaat er een echt warm contact.

Mooi is dat!
Soms is het minder mooi….

Ooit werd het eerste contact gelegd op Twitter.
Hij was toen leraar op een basisschool.
Als redelijk snel stapte hij (gedeeltelijk) over naar Prowise in Budel.
Gedeeltelijk, want hij wilde ook voor de klas blijven staan
Voor mij was hij het gezicht van Prowise.
Ik kwam hem overal tegen als er iets ict’erigs was.

Altijd vrolijk, altijd vol grappen en grollen, altijd positief.
Maar ook betrokken toen het hier even niet goed ging.
Vanuit Bavel naar Alteveer, gewoon even heen en weer.

Ik kon:

  • Hem plagen met verlies en winst van NAC
  • Meelezen met zijn bezoeken aan scholen
  • Meelachen om zijn grappen bij buitenlandse zakenreizen.
  • De dorpsquiz van Bavel volgen
  • Dollen op beurzen, bijvoorbeeld De Bett afgelopen januari

Gisteren kregen we het bericht dat Henk van Gils na een kort ziekbed overleden is.
Zo onwerkelijk en zo’n lastig te beschrijven vorm van verdrietig zijn en rouwen.
Dichtbij maar ook zo ver weg.

Het voelt gewoon KUT
#DagHenk

4 gedachte op “#PHOT: Donkere wolken”

  2. Ik kan er niet bij.
    Jij helemaal niet.
    Ik condoleer je Karin. Want je bent een voor jou zo’’n fijn mens verloren. En verliezen doet pijn, heel veel pijn. En geeft tranen. En dat is goed.
    Knuffel voor jou.
    Floor.

  3. Tjonge, ja. Ik wist ook niet wat ik gisteren las. Je weet dat ik mijn eerste jaar aan de universiteit Nijmegen met Henk heb gestudeerd. We zijn o.a. samen naar de befaamde wedstrijd NEC-Barcelona geweest. Met een groepje samen risken. Hij heeft mijn moeder ooit op cassette een liedje bezorgd dat nergens te vinden was. Henk is na het eerste jaar gestopt met de studie. Later kwamen we elkaar bij het Edublog diner weer tegen. Echt triest, dit.

Reacties zijn gesloten.