Vandaag werd mijn moeder 88 jaar.
88 is best oud.
Daar moppert ze niet over…maar het lijf moppert wel.
Hart, longen, ogen, oren, botten en spieren…het wil allemaal niet zoals zij graag zou willen.
Gelukkig is het brein nog uitstekend.
Ze is nog vrijwilliger bij de ‘oudjes’ in het verpleeghuis
(Waarschijnlijk is ze inmiddels ouder dan de mensen waar ze mee rummicubt).
Ze heeft geen internet, wel een mobieltje om bij nood mee te bellen. De bankzaken gaan nog gewoon op papier. Nieuwerwetse dingen zijn lastig om mee om te leren gaan.
Op Texel hoeft het ook allemaal nog niet …ze kan nog steeds zonder en ze heeft hulp genoeg om problemen op te lossen. Ze rijdt nog auto.
Ik pakte de wikipedia van 1930 er even bij om te zien wat er in haar geboortejaar gebeurde.
Grappig, de laatste paardentram reed in dat jaar
Maar ook waren er de eerste tekenen van een veranderende politieke wereld.
88 is best oud….maar ze heeft zich voorgenomen 100 te worden.
Mooi voornemen toch?
4 reacties
proficiat!
Dat worden dan nog flink wat ritjes naar Texel
Van harte gefeliciteerd!
Van harte gefeliciteerd Karin!
En dat ze nog letterlijk en figuurlijk zó kan leven want “ze heeft hulp genoeg om problemen op te lossen” is mede te danken aan jóuw hulp. Geweldig dat je dat deed en doet voor haar. Ik vind dat dat best eens gezegd mag worden. Dus, bij deze.
Reacties zijn gesloten.