Al bijna anderhalf jaar probeer ik – heel voorzichtig- te ontspullen.
Door het verplaatsen van mijn kantoor naar onze voormalige slaapkamer had ik al bakken papier door de versnipperaar gehaald. Na de afronding van administratieve rompslomp van het overlijden van mijn keukentafellief, heb ik nog een paar dozen papier tot snippers vermalen. Papier heeft geen emotionele waarde. De papieren dingen waarvan ik denk….daar kan iemand anders nog iets mee, zijn inmiddels in bulk vergeven.
Er is een heuse Paul Laaper bibliotheek bij de Marine in Brugge, daar zijn de kookboeken.
Bijna alle kleding (behalve zijn jassen) is naar de kledingbank gegaan, dat deed ik vorig jaar maart al.
Mijn kinderen hebben door de keukenspullen (die minstens in drievoud in de kelder stonden) gewinkeld. Keukengerei dat ik gebruik (of denk te gebruiken) is overgebleven. Er staat nog een knoert van een Hobart die van zijn moeder geweest is…..daar durf ik nog niks mee te doen – die dingen zijn reteduur – ook tweedehands. Daar moet ik nog een goede bestemming voor bedenken. (als je suggesties hebt….aarzel niet om te reageren)
Vandaag besloot ik dat mijn kookkunsten het niet halen bij de zijne.
In alle hoeken en gaten stonden ingrediënten voor koekjes, kruiden voor indische gerechten, gedroogde granen en peulvruchten waar ik van gruw. Ik vond nog meer vage shit (lees: bindmiddelen en aanverwante meelsoorten). Ook vond ik weetikhoevveel zakjes losse thee.
Vanmiddag heb ik de hele keuken op z’n kop gezet en de grijze, groene en oranje container gevoed met spullen die minstens 2 jaar oud waren.
Gek genoeg deed het me pijn….weer een stukje van hem weg uit dit huis.
Er zijn veel meer dingen waarvan ik denk….Karin….laat staan, liggen, hangen.
Hoeden in dozen, prachtige kaarten, boeken…heel veel boeken….vinyl en bakelieten elpees, singles, oude boeken….en ga zo maar door. De dingen zijn niet van grote financiële waarde maar toch.
Omdat ik het echt zonde vind om weg te gooien, maar ook gratis weggeven nog niet kan, heb ik besloten, om dit weblog te gebruiken om op te ruimen.
Vanaf volgende week in de aanbieding
Een object, een plaat (of meerdere platen), een boek of de serie boeken, een landkaart of een hebbeding. Ik vertel er iets over en vervolgens mag je er een bod op doen.
Ik moet nog even bedenken hoe dan….maar dat komt wel goed.
Niets van de opbrengst komt in mijn eigen portemonnaie terecht maar gaat naar een van de goede doelen die ik ga kiezen. In elk geval de stichting Ambulancewens en de stichting NoGutsNoGlory krijgen een deel van de opbrengst.
Zie je wel dat opruimen helpt, vooral in mijn hoofd. Maar mijn hart…dat is andere koek
5 reacties
Wauw, wat een goed idee om op zo’n manier te ontspullen. Als er wat leuks voorbij komt ga ik bieden!
Wat een goed idee!
Mocht je nog keukenspullen over hebben, laat maar weten, ik kook heeeeel graag, dus wellicht kan ik je ook nog ergens vanaf helpen.
Wat een goede manier om zo te ontspullen. Werkt heel louterend. Zou je graag helpen maar de afstand maakt dat lastig. Maar je weet me te vinden qua tips of gewoon een luisterend oor. Succes en ik hou je blog in de gaten!
Je be t een kanjer!
Opruimen is moeilijk maar echt wegdoen is nog veel moeilijker. Maar dit is vast een goede manier! Succes.
Alles wat ik wil schrijven klinkt als een klok, maar voelt als vals sentiment. Een ding staat vast. Ik vind je stoer. Ook al voel je je vast niet zo.
PS
Ik gebruik mijn minibieb ook voor spullen naast boeken.
Reacties zijn gesloten.