Op de hei

Vanaf 2010 boekte ik in de eerste week januari een Bed&Breakfast in Drenthe of Overijssel. Dan ging ik, drie dagen op de hei, in mijn uppie zitten reflecteren.

Reflecteren betekent letterlijk: beschouwen of overdenken. Reflecteren is het terugblikken op je eigen handelen en ervaringen, daarover nadenken en vandaaruit nieuwe keuzes maken. Reflectie is de motor van ontwikkeling, want als je niet terugkijkt wat anders en beter kan, zie je ook geen ontwikkelpunten.

[bron: wijleren.nl]

Terugkijken naar mijn werkzaamheden en persoonlijke ontwikkeling.
Op grond van de uitkomsten schreef ik een plan en een wensenlijst voor het nieuwe jaar.
De laatste dag van de heisessie schoof Paul altijd aan en doorliepen we samen de uitkomsten en opbrengsten. Vaak mondde dat uit in samen plannen maken voor het komende jaar. Vakanties, dingen om samen op te pakken (qua werk) en klussen in- en om huis.

Hulpmiddelen

  • De dagen waren altijd analoog, ik maakte wel veel foto’s.
  • In elk geval nam ik de YearCompass altijd geprint mee
    https://yearcompass.com/nl/
  • Ik had een set inspiratiekaarten waarvan ik er elke dag een trok en kauwde op de tekst. Soms nam ik de spreuk mee als basis van mijn schrijfsels, soms had ik er niets mee. Gaat denk ik meer om even stilstaan bij een stuk tekst.
    Hier zijn een aantal sets als voorbeeld.
  • Stiften, tekenpapier en meer rommeltjes.

Heerlijk vond ik dat!
Meestal bleef er weinig over van de plannen, maar ik had wel mooi even teruggekeken naar mijn werk en naar wie ik zelf was.

Later deden Marielle en ik dat samen ook voor LearningROCKS.
Een hotel boeken en twee dagen aan de slag samen. We hebben dat ook in de trein naar Londen gedaan toen we als ‘bedrijfsuitje’ naar de BETT gingen. Wie weet komend jaar weer eens, op mijn nieuwe stek.

ReflectieMoetjes
Vooral tijdens de Master Leren &Innoveren reflecteerde ik me een slag in de rondte in het portfolio.
Ik haatte het “moeten reflecteren op je leren” volgens een vast stramien (de Dublin descriptoren).
Het was een moetje waar ik niets van reflectie voelde…..alleen schrijven en aan de regels voldoen.

En nu?
Sinds we in Drenthe wonen ging ik de hei niet meer op, daar woonden we al. Vanaf 2018 tot nu heb ik eigenlijk alles in de overlevingsstand gedaan. Tijd voor een reflectie was er amper en ik voelde ook de noodzaak niet. Terugkijken op de afgelopen jaren heb ik natuurlijk heel veel gedaan, vooral door erover te bloggen zowel hier als op zijlijner (die blogposts zijn nu ook hier).
Maar dat was meer ‘van me af schrijven en woorden geven aan emoties’, dan dat het reflecteren op doen en laten was.
De flaptekst op mijn portfolio vind ik wel passend voor het komende jaar

Wat betreft de toekomst; je hoeft hem niet te zien, je moet hem mogelijk maken’

Antoine de Saint-Exupéry

#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verzint (momenteel) @ireenBertholee een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen

2 reacties

  1. Wow, wat jij deed is echt wel next-level reflecteren!

    Knap hoor. Ik houd het meestal gewoon in en bij mezelf, heb het er niet over met anderen, behalve dan op m’n blog 🙂

Reacties zijn gesloten.