Natuurlijk was het een 1 april grap.
Maar toch waren er wel wat mensen die erop reageerden.
Het leuke van de voorbereiding was trouwens dat in 1 avond alles bedacht en geregeld was en de onderwijswijven op Twitter en Facebook fanatiek meededen en deelden.
Ook Karin den Heijer en Annet Kil waren betrokken bij de voorpret om er nog meer gewicht aan te geven.
Karin Donkers certificeerknutselde en los gingen we.
Leuk toch, om non nieuws op 1 april de wereld in te gooien.
Waarom zijn we op 1 april wel alert op nieuws dat niet klopt en op 31 maart of op 2 april niet meer?
Waarom zijn we op 1 april milder over non/incorrect nieuws dan op 31 maart of op 2 april?
Als hoofdredacteur van Vives passeren er in mijn mailbox heel veel persberichten (zo rond de 25 per dag). Daarbij komt dat Vives voor ons geen dagtaak is, dat doen we “erbij”.
Ik kan me voorstellen dat er bij “echte” betaalde persmensen een veelvoud van breaking nieuwsberichten voorbij komt. Het is dus onmogelijk om alles kritisch te filteren.
Ik gooi nieuws dat niet echt onderwijs gerelateerd is weg en filter vervolgens scannend de berichten een beetje. Bij een goed nieuwsitem dat mij pakt, raakt of een wauw gevoel geeft, zet ik het gelijk door naar de redactie met het verzoek om te plaatsen op de site. Soms schrijf ik er hier of daar zelf een stukje over en besteed er een Tweet aan.
Wat mij stoort is dat de professionele nieuws sites en soms ook de gedrukte pers, zo kritiekloos op de copy paste knop drukt bij persberichten.
Een persbericht met de strekking: uit onderzoek is gebleken dat…. laten bij mij de alertheidsbellen afgaan. Als het dan ook nog eens een persbericht is dat afkomstig is van de leverancier zelf en zij ook het onderzoek zelf uitgevoerd hebben, gaan de alarmbellen rinkelen. Dan wil ik “het echte” onderzoek zien en vraag de redactie om even niet te plaatsen.
We slikken het blijkbaar allemaal graag….”uit onderzoek is gebleken”. Maar voor de doorgeefluiken van deze (internet)wereld is het belangrijk om aan voorselectie te doen: wat is nieuws en wat is ordinaire reclame.
Ik ben maar een kleintje…een piepkleintje, die soms ergens iets van vindt en soms kritische vragen stelt.
Gelukkig zijn er ook iets groteren die ik graag de bal toespeel om als critical friend of enemy te fungeren.
Ik kijk wel uit om zelf de WC eend door de plee te trekken, stel je voor dat er een Dunning-Kruger effect optreedt
2 reacties
Niet aan onderwijs gerelateerd maar het blog dat ik net klaargezet heb voor morgen gaat ook over het gemak waarmee argumenten klakkeloos overgenomen worden en tot in mijn ogen verkeerde conclusies leiden
Reacties zijn gesloten.