Vanmorgen heb ik net als de vorige twee weken de tijd genomen om de video’s en de opdrachten in de Futurelearn MOOC over Blended Learning te doorlopen. Ik blijf het nog steeds lastig vinden om er Blended Learning in te herkennen.
Open Tools
Deze week was het een grote toolparty. Ik kies bewust voor toolparty omdat ik denk dat de mensen die aan de MOOC deelnemen heel gevarieerd van achtergrond zijn. Niet alleen qua onderwijsachtergrond maar met name qua toolkennis en inzet van ict in het onderwijs. Dat wat ik als toolparty zie, zou zo maar eens kunnen ontaarden in het verdrinken in toolsuggesties door mensen die email zien als een innovatieve manier om te communiceren (even zwaar overdreven).
Ikzelf mis nog steeds de didactische samenhang want tooltjes benoemen dat weet ik inmiddels wel.
Juist het – wanneer zet je wat in – mis ik.
Ik merk dat ik er ook steeds sneller doorheen klik en ook lang niet overal een bijdrage meer lever. Ik scan de reacties van deelnemers en merk dat ik soms wat geërgerd raak door wat inhoudsloze bijdragen als: oh wat heb ik veel geleerd en wat interessant allemaal.
Ik deel daar waar ik kan links, maar probeer dat dan te doen met een didactische achtergrond en plaats soms een kritische noot.
Worden studenten blij als we ineens allemaal roepen dat Prezi zo handig is? Ik heb liever een gedegen Powerpoint dan een brakke duizeligmakende Prezi.
Open Leerplatforms
Deze week ging het ook over Virtual Learning Platforms. En ook daar moest ik even denken aan de definitie (of het ontbreken ervan).
Wat zou nu het verschil zijn tussen een Elektronische Leeromgeving (ELO), een Leermanagement systeem (LMS) en een Virtal Learning Environment (VLE) en een Managed Learning Environment (MLE) die wat mij betreft onder LMS valt.
Dan laat ik de benaming DWLO (digitale werk en leeromgeving) die op dit moment in Hogescholen en Universiteiten gebruikt achterwege. Zoals ik het in de voorbeeld video zag, kunnen we ook WordPress gebruiken als verzamelplaats van tools.
Bij alle omgevingen denk ik, hangt het weer af van de leraar en het onderliggende plan, dan van de omgeving zelf.
Ik heb zelfs de suggestie van docs.com gedaan, maar wil daar nog even beter kijken naar de mogelijkheden.
In de MOOC wordt met name Moodle als VLE genoemd. Vooral vanuit de insteek dat het open en gratis is. Het klopt dat Moodle (gratis) open source software is. Maar ik denk dat er nogal wat expertise nodig is om het (zeker met grote aantallen studenten) in de lucht te krijgen en te beheren. Kost dat dan geen geld? Gratis is dus voor wat betreft een leeromgeving niet altijd goedkoop.
Ook denk ik dat Moodle wel heel gebruiksvriendelijk is, maar toch best enige digitale vaardigheid van de betrokken docenten vereist. Daarover wordt in de MOOC mijns inziens ook te weinig gesproken (wel in de discussie).
Open bronnen (Open Edcational Resources)
Als laatste kwamen Open Educational Resources en Creative Commons Licenties aan de orde.
Nog steeds vind ik dat alle onderwijsbestuurders in Nederland (daar waar het gaat om door docenten ontwikkeld lesmateriaal) massaal moeten aangeven dat alle materialen onder een Creative Commons Licentie vallen. Maar ik vrees dat heel veel besturen het bestaan van Creative Commons niet kennen en dat heel veel leraren zich niet realiseren dat Creative Commons beter zijn dan dat de school eigenaar is van het materiaal.
Ik ga maar weer eens aan de wat steviger kost …nog 2 weken te gaan.
Oh en ik denk niet dat ik de diepte investering in een certificaat ga doen
