On y va

Noorbeek was te nat….gisteren kwam het de hele dag met bakken uit de lucht.
Het eerste plan was om vandaag naar Saarburg te rijden, zo’n twee-en-een-half uur, maar het weer was ook daar onstabiel. Om nou weer een halve dag en de avond in de regen te zitten, was niet echt een lekker vooruitzicht. Dus @campenier stelde voor om de eerste grote kilometer slag te slaan en naar Langres te rijden.
Vanaf Noorbeek ruim 5 uur rijden (we mijden de tolwegen).

Kwart over tien was de boel ingepakt.
Omdat we maar een nacht in Langres zouden zijn, moest de KarinVan even herschikt worden. De fiets en de fietsendrager moesten er gewoon op kunnen blijven. Dat is even puzzelen want de voorraad kist staat normaal makkelijk bereikbaar onder het bed. Geen probleem natuurlijk, maar even schuiven met spullen.
De luifel (waar ik de opzetles van Willem gekregen hebt) ingepakt en karren maar.

Door Luxemburg over Nancy naar Langres.
De meeste stukken over de route national.
Herhaaldelijk moest ik even slikken, want langs de hele route waren plaatsen waar ik met Paul gekampeerd dan wel gelogeerd had. Dan keek ik af en toe even naar de lege stoel naast me, hij had daar moeten zitten! Ook mis ik bij aankomst op plekken even het telefoontje naar mijn moeder om te vertellen dat de reis voorspoedig verlopen is.

Toch overheerst een ander gevoel.
Voor het eerst voelde ik me trots op mezelf. Rijden in een automaat is natuurlijk kinderspel, maar heuveltje op en af, moet ik toch steeds denken aan: op de motor remmen. Ook is het best intensief rijden, vrachtwagens, wegpiraten en sukkelende bejaarden. Door dorpjes (met op de gekste plaatsen zebrapaden) en her en der wat werk aan de weg.
Omdat ik wel van autorijden houd, is rijden ook gewoon fijn…meters maken en voorzichtig om me heen kijken.
De vrijheid van dat huis waarin ik rondrijd maakt me echt blij, ons coconnetje.
Natuurlijk ben ik de grootste bofkont van de wereld met vrienden als Aly en Willem, waar ik mee eet, de borrel drink en samen met Maylow en Skip de rondjes loop.

Mijn vakantie gevoel is opgestart en naast soms wat overpeinzingen en een paar natte oogjes, overheerst die trots.
Ik parkeerde de KarinVan vamiddag achteruit naast een muur en de kar stond echt in een keer waterpas…..laat Karin maar schuiven.

Op naar Annecy, want daar wordt het zondag 29 graden!