Nou voelde ik me op mijn digitale pik getrapt natuurlijk. Ik ga ver mee met de blogpost van Jelmer Evers. Natuurlijk, weet ik ook wat hij doet en zou hem als voorbeeld van een innoverend docent willen stellen. Ben het dus eens met: geen verhaaltjes schrijven, plannen maken, pilots starten, onderzoekjes plegen en knoppen cursussen geven.
Doen en gaan!!
Dit weblog begon ik ooit voor docenten, ik testte dingen, deed verslag en hielp collega’s die “iets met ICT” wilden op weg. Let wel, dat startte in de vorige eeuw (1998)
De haren van dode paarden stuiven nog steeds door een aantal gangen, ook omdat in onderwijs nog steeds de niet willenden beloond en gehoord worden en er nog vreselijk veel tijd en energie gestoken wordt in het stimuleren van mensen die vorig jaar nog steeds geen e-mail lazen.
Hou eens op met het onderscheid maken tussen mensen die voor de klas staan (dus de docent) en die niet voor de klas staan.
Dan zou onderwijs toch 10 weken per jaar op z’n gat liggen!
Ga eens uit van mensen met hart voor onderwijs, lef, kunde en innovatiedrang.
Er worden in de oeverloze hullie en zullie discussie een aantal zaken over het hoofd gezien.
Voorop moet staan: de klant…de leerling dus.
Van belang voor hem/haar is leerplezier, uitdagend onderwijs, passend bij zijn leefwereld en gericht op de toekomstige verwachtingen van een beroepsbeoefenaar in een complexe maatschappij.
Daarbij geholpen en gestimuleerd door de beroepsbekwame, mediawijze en ICT bekwame docent.
Niet meer niet minder. Wie daaraan bijdraagt en vanuit welke rol zou niet van belang moeten zijn.
Vanuit mijn MBO perspectief, heb ik met lede ogen aan moeten zien dat met name onderwijsondersteuners de laan uit gestuurd werden, onder druk van het 30/70 principe (30% overhead, 70% onderwijs). Dat vervolgens innovaties inkakten en de druk bezette docenten opgelucht adem haalden omdat al die nieuwe fratsen van de baan waren, laat ik in het midden.
Er zijn in weekjaartaken van docenten teveel ontsnappingsmogelijkheden tot niets doen. Lesvoorbereiding van een docent die methodeslaaf is, moet met veel minder dan de 50% te doen zijn. Kijk zo kan ik namelijk ook alles over een kam scheren.
Nog steeds ben ik er van overtuigd dat docenten niet per definitie ontwikkelaars en innovatoren zijn.
Nog steeds ben ik ervan overtuigd dat professionalisering dwingend en niet vrijblijvend moet zijn.
Nog steeds vind ik dat een docent autonoom mag zijn achter de gesloten deuren van zijn klas, maar dat dat wel moet passen bij de visie en het beleid anno 2012. Autonomie kan ook remmend werken!
Ik heb mijn BVE startbekwaamheid gehaald, maar zet mij nou niet voor de klas.
Maak gebruik van mensen zoals ik, die het leuk vinden dingen uit te vogelen, dat te delen (en dat durven en kunnen). Laat mij docenten enthousiast maken, hen helpen bij het onderwijs herontwerpen en vernieuwen. Laat mij snappen waar een kwalificatiedossier uit bestaat en dat vervolgens met de docent te vertalen naar uitdagende onderwijs.
Laat mij nou eens in mijn waarde, samen met heel veel NIET voor de klas staande onderwijsfanaten!!!
Stop met discrimineren en jeremiëren maar pak op, aan en doe ongeacht je rol en taak.
Als je me hebben wil…ik ga graag aan de slag!
3 reacties
Het MBO kostte in 1998 € 22.800 per diploma. Dit bedrag is in 2010 opgelopen naar maar liefst € 37.800. Het extra geld is niet ten goede gekomen aan leerlingen. Klassen zitten voller dan ooit en een docent op het ROC geeft tegenwoordig 30 lessen per week. Dan kun je geen modern en eigentijds onderwijs verwachten.
Veel van het extra geld hebben ROC’s besteed aan bonussen, externe adviseurs, onderwijspaleizen en stafdiensten. Daarom vind ik het niet zo gek dat een innoverende docent als Jelmer Evers stelt dat de randvoorwaarden voor goed onderwijs moeten verbeteren en dat hij zegt: “Ga zelf lesgeven”.
Hallo Karin,
Als ik ook een duit in het zakje mag doen, hierbij de reactie die ik ook
op Jelmers blog gezet heb
Het is zoals Jelmer zegt, op de meeste scholen werken innoverende
docenten. Misschien niet genoeg, maar ik kom ze overal tegen. Ze willen
best innoveren en doen dat vaak al, maar komen domweg tijd en energie te
kort om daarmee schoolbreed een grote slag te slaan. Dan kun je als
expert aan de zijlijn roepen wat je wilt, maar het gaat gewoon zo snel
als het kan. En ja, er zijn ook nog steeds docenten die hun email niet
inkijken. Maar die luisteren heus niet naar experts.
Waar ik me aan stoor – en ik denk Jelmer ook – zijn de goedbedoelde
adviezen van mensen die zelf niet voor de klas staan (of gestaan
hebben), waarvan een ervaren docent op haar klompen aanvoelt dat die
niet werken. Die docent dan voor ouderwets uitmaken, of beweren dat ze
innovatie tegenhoudt, gaat dan echt te ver. En ja, er zijn goede en
deskundige adviseurs. Maar wat mij betreft is regel 1 van goed
adviseren: geen adviezen geven, net als een goede coach. Maar wel:
luisteren, vragen stellen, nog meer luisteren en mensen zelf met een
oplossing laten komen. Alleen dan kun je er zeker van zijn dat je advies
ook echt wordt uitgevoerd. Misschien gaat het je als adviseur niet ver
genoeg. Jammer dan. Jij hoeft het niet in de praktijk te brengen en
misschien is het een eerste stap in de goede richting.
Ik kom geregeld op onderwijsconferenties, bv van BetaExcellent, waar ik
de neiging heb om naar de spreker te roepen: “Hou jij nu eens je mond.
Dan kan ik met mijn collega’s hier praten.” Keer op keer heb ik de
indruk dat de echte experts niet op het podium staan, maar naast mij, om
mij heen. Wat mij betreft kunnen we beter een conferentie organiseren
zonder sprekers. Is nog goedkoper ook.
@Dick, ik ben het gewoon helemaal met je eens. Waar ook ik me vaak aan erger zijn de mensen die het beter weten, terwijl je als ondersteuner altijd uit moet gaan van de vraag of het probleem dat een ander heeft en dan “didactisch neutraal” een bijdrage leveren. Het gaat niet om geld verdienen maar om goed onderwijs en gelukkig heb ik het gevoel dat ik daar mijn steentje aan bijdraag. Niet zeggen hoe en wat maar vragen vragen en vragen en vanuit expertise helpen.
Reacties zijn gesloten.