Nu ik een jaar aan de slag ben bij de grote groene club, mag ik van mezelf wel eens reclame maken voor een initiatief binnen KPN consulting. People in Change, afgekort PINCH.
Deze club (practice), die zichzelf met een heel klein groepje mensen binnen onze nogal geregelde en georganiseerde consulting organisatie, staande heeft weten te houden, verdient eens wat aandacht.
Bij PINCH richten ze zich, kort door de bocht gezegd, op de menselijke kant in veranderende organisaties en het adaptatie proces van nieuwe technologie.
Denk daarbij aan de overgang van een organisatie naar Het Nieuwe Werken en alle daarbij behorende veranderingen of de overgang naar “Unified Communications” (lees hier in de meeste gevallen MS Lync, want dat is hot)
Hoe ga je daar als organisatie mee om, daar waar het de mensen betreft?
Een van de trajecten waar ikzelf nauw bij betrokken ben is de zogenaamde: New Technology Adaptation.. sorry Engels bekt bij ons lekkerder.
De techniek de toko inschoppen en aan je stutten trekken is een gepasseerd station,
daar zijn al talloze ICT projecten op stuk gelopen.
De mensen die de techniek moeten gaan gebruiken, moeten geholpen worden, sterker nog, die moeten ervan overtuigd worden, dat het nieuwe gedoetje, er is om het werken makkelijker en flexibeler te maken.
Daarnaast moet je weten wat de mensen weten, willen en kunnen. Dus zul je doelgroepgericht en niet met standaard knoppencursussen moeten werken.
Wel grappig is dan onderstaand filmpje…
Ja, dat doe ik daar…
Wat er ook bedacht wordt, in ivoren torentjes of met de techneuten bij elkaar…het zijn de mensen die de veranderingen ook werkelijk tot een verbetering maken.
Vanaf vandaag ben ik de zelf benoemde Doberman Pinch(er) 
Buiten de lijntjes kleurend en soms aan bomen schuddend, wacht ik wel tot iemand me terug fluit.