NOT, welk probleem wordt er opgelost?

Hoewel ik dit jaar ‘slechts’ 1 dag op de NOT was en dus bij lange na niet alles kon zien, kijk ik toch even terug.

Zoals gewoonlijk was het vooral druk in de boeken- en knutsel straten.
Ook ik heb mezelf met een vulpen beloond. Ik denk dat er daar goede handel gedreven is.
Het grote graai- en gadget circus was soms om te lachen.

Hardware
Ook de tablet/chromebook/laptops stands, vooral die waar de methodes al op staan, waren in trek. Gelukkig verscheen er niet (in tegenstelling tot bij de IPON vorig jaar) ineens een onderzoek waarin stond dat kinderen beter leren lezen en rekenen als ze met methode tablets werken. Ik zie trouwens een afname van tablets (behalve Ipads) en opkomst van kleine netbooks en chromebooks. De toetsenborden zijn toch nog steeds handiger dan enkel swipen. Natuurlijk komt dat ook omdat de netbooks en chromebooks inmiddels allemaal touchscreens hebben en ook in veel gevallen robuuster worden.

Het keuzeproces van scholen wordt daarmee nog ingewikkelder want wat is er nodig voor ons onderwijs en niet welke aanbieder heeft de beste marketing. Ik denk dat met name de duurzaamheid, onderhoudscontracten naast de prijs een keuze nog moeilijker maakt.

De grote touchscreens, TV’s en slimme borden vergen ook grote stands, daar waren er genoeg van. Soms vraag ik me wel af wat het verschil tussen alle borden is, maar dat terzijde. De beamer met de laptop volstaat volgens mij bij heel veel docenten nog steeds.

Makerdingen
Persoonlijk vond ik de “maker/botjes/code” afdeling veel te klein. Maar dat ligt natuurlijk meer aan mijn eigen interesse. Ik ben steeds nieuwsgierig naar nieuwe ontwikkelingen.
Ze stonden best wel ver achteraan, weggestopt tussen de grote aanbieders.
Ik zou het centraler neergezet hebben op een groot innovatieplein. (Tip voor IPON).
Daar zouden ook echt de hele kleine clubs die minder te besteden hebben aan beurs meters in het zicht komen te staan.

mbo is in dit opzicht geen markt voor de ontwikkelaars, ik kon behalve de arduino’s, microbitjes en raspberry pies, niet echt iets vinden waar ik bij een mbo mee aan zou kunnen komen. Hoeft niet natuurlijk, maar soms denk ik…daar mag het best wel eens wat uitdagender zijn in de theorielessen.

Puntjes hier en daar.
Een matige ontwikkeling vind ik dat, aanbieders van scholing, training en professionalisering allemaal schermen met registerpunten. Ik word daar best verdrietig van, maar blijkbaar is er markt voor. Afnemers van standaard ingerichte ‘gemaksoplossingen’ zou ik willen aanraden te letten op de vraag: wat de leraar nodig heeft en niet wat de aanbieder aanbiedt.
Een elearning cursus zonder begeleiding en volgens een vast stramien werkt niet voor de gemiddelde docent. Vanuit kosten en tijdsinzet (redelijk goedkoop en vergt geen fysieke bijeenkomsten op een vast tijdstip) mag die keuze niet zo gemaakt worden!

Software, ELO’s en andere ‘oplossingen’.
De Elektronische leeromgevingen die door docenten, scholen zelf gevuld worden (dus methode onafhankelijk) zijn een beetje aan het krimpen. Kleinere omgevingen en vaak meer geënt op volgen dan op onderwijsinhoud zijn juist wel aan het opkomen. Nu ik zelf aan het puzzelen ben met redelijk eenvoudige uitbreidingen in WordPress, herken ik dat ook bij aanbieders. Veel nieuwe kleine omgevingen zijn gestoeld op WordPress. Oplossingen met Moodle heb ik niet gezien.
Sowieso zag ik weinig “open” systemen, maar ook wel logisch want daarbij verkoop je alleen consultancy en advies.

Oudercommunicatie, oudercommunicatie en oudercommunicatie. Een hot item waar aanbieders van verschillend pluimage groot en klein te vinden waren.

Mijn zoektocht naar portfolio’s leverde niet heel veel op. Zoals ik al eerder schreef zou ik vanuit de lerende, het eigenaarschap en verschillende fases van leren en ontwikkelen meer willen zien.
De meeste portfolio´s gaan uit van de docent. Alles in een oogopslag zien, opdrachten toewijzen aan leerlingen en monitoren (soms tot best diep) hoe kinderen toetsen maken.
Maar ik heb er niet een gezien die voldoet aan de ePortfolio standaarden.
Veel ontwikkelaars geven aan ‘nog’ in de ontwikkelingsfase te zijn in plaats van ‘weer’.

Ik vind ook dat er te vaak vanuit software ontwikkeling (techniek) in plaats van onderwijsontwikkeling (wat vraagt de leerling) gedacht wordt. De techniek is dan leidend in plaats van de onderwijskundige vraag.
Welk onderwijskundig probleem er opgelost wordt is niet de eerste vraag, maar “er is vraag naar portfolio’s’ staat voorop.

Bij alle keuzes die scholen maken vraag ik me wel af of het keuzeproces bewust en doordacht, vanuit onderwijs doorlopen wordt. Misschien toch tijd om 4 in balans er weer eens bij te pakken?

Ach..
Toch best veel gezien in die ene dag.
Nieuwe vrienden voor Vives Magazine geworven.
Met heel veel mensen gekletst.
De release van het nieuwe boek van BoekTweePuntNul:  Leren in de 21e eeuw
(door Frank van den Oetelaar en Henk Lamers)

Trouwens, een netwerkplein is ook wel een handig idee, dat scheelt zoeken, appen en twitteren!