Bij binnenkomst in de tent vanmorgen was het een hallo, tijd niet gezien of juist wel…koffie moment. Natuurlijk spotte ik niet alleen mensen uit mijn eigen netwerk, maar ook mensen met een hoog belangrijkheidsgehalte als bijvoorbeeld mijnheer Dekker (en vele andere piefen of mensen die zichzelf tot pief gebombardeerd hebben). Tussen de persfotografen door kon ik mooi even vastleggen dat hij het boek het Alternatief 2 van Rene Kneyber en Jelmer Evers in ontvangst nam.
Een workshop moet ook een workshop zijn.
Daarom om 10 uur gestart bij de workshop Design Thinking.
Even kort iets over DesignThinking.
DesignThinking is een (redelijk gestructureerde) aanpak voor het losmaken en ontwikkelen van ideeën en oplossingen met een team. Het is een manier van doen en denken waarbij je bestaande problemen opnieuw definieert als ‘design challenges’. Dat doe je aan de hand van beproefde technieken die ontwerpers toepassen gedurende een ontwerpproces. Die technieken zijn onderverdeeld in een aantal stappen. Het model dat vanmorgen voor de te nemen stappen gebruikt werd is het TASC (Thinking Actively in a Social Context) Wheel ontwikkeld door Belle Wallace (hier meer info).
Na een korte intro door Erik Meester en Peter Biekens werden we aan het werk gezet. Over welk thema, probleem wil jij dat wij met elkaar nadenken en ideeën genereren? Telkens werden we ca. 10 minuten aan de slag gezet door steeds andere stapjes in het TASC Wheel te zetten. Ik zal de inhoud van ons probleem niet gaan bespreken. Wat wel opvallend was: in no-time was iedereen aan de slag. Let wel: niemand (neem ik aan) aan de tafels (ca. 5 personen) kende elkaar. Dus eigenlijk een rondje brainstormen met vreemden. Bij elke verdiepingsslag (convergeren/divergeren) kwamen we wel iets van elkaar te weten. Samen weet je heel veel, heb je een heel groot netwerk en kun je dus ook snel zo’n eerste brainstormsessie doorlopen. Maar waarom zou je het alleen met collega’s doen, was al snel de de reactie. Deze werkvorm is ook uitsteken met leerlingen te doen en ik ben heel benieuwd wat dat op zou kunnen leveren.
Koffie, thee, koekje, broodje, babbeltje.
Blij met mijn eigen bekwaamheidsdossier (eigen presentatie)
Om een uur mocht ik samen met Suzanne Jansen van SKBO iets vertellen over de pilot lerarenregister/bekwaamheidsdossier. Een prima sessie (40 minuten is best te doen als presentatie…niet langer). Over dat bekwaamheidsdossier schrijf ik nog wel een keer iets. Kijk ondertussen hier maar naar de presentatie en hier naar het filmpje dat gemaakt is als voorbeeld.
In mijn notitie voor de laatste ronde stond: Arjan Karton.
Nou was dat natuurlijk een workshop van DE makers met de meeste humor, Arjan van der Meij, Per Ivar Kloen, Marten Hazelaar en Rolf van Oven. Ik had al eens een bezoekje gebracht bij de plakken en knippen sessie op de 12uursalarm maandag. Maar ze nog niet in actie gezien als workshopleiders. Ze hebben niet alleen bakken met humor maar stralen zoveel enthousiasme uit voor het Maker principe dat dat niet anders als besmettelijk kan zijn. Wat mij echt het meest opviel, ze zijn constant aan het complimenteren, prijzen en schouderklopjes uitdelen, zonder dat je daar een kunstmatig slijmbal mag ik een teiltje gevoel bij krijgt. Het zit gewoon in alle handelen. De achterliggende gedachte van de Maker organisatie is dat leerlingen creatief problemen oplossen, van consument producent worden en plezier hebben in het leren dat ze doen door te maken. Ja Karin, allemaal kort door de bocht maar er is hier veel meer te lezen en te zien.
Wat wij deden? Nou gewoon melkopschuimers slopen, ledjes solderen en pijpenragers buigen, karton vouwen….iets met lijmpistolen of iets met lollies. Het maakte allemaal niet uit, iedereen was aan de slag. Rooie knutseloortjes en glimmende ogen…. serieus. Je hoorde veel lachen, zuchten en soms mopperen. Mijn vliegenmepper werd uiteindelijk een Bonsai Moestuintjes Roterende vogelverschrikker, maar iemand op twitter zei…hee een Oranje Piet….ook goed.
Oh en doordat we aan het einde onder regie van de heren allemaal even een opruimhand toestaken, was het zo opgeruimd.
Het was weer een prima Lerarencongres, waar ik (gelukkig) volgens het *Karin erger je niet principe* veel dingen niet gezien en gehoord heb.