Gisteren volgde ik online de manifestatie van LerarenMetLef, een mooi initiatief waar ook bijvoorbeeld hier en hier in een blogpost naar verwezen werd.
Bij Wilfred Rubens las ik ook zijn vraag om initiatieven die met 21st century skills te maken hebben via een reactie op de blogpost achter te laten. Dat zijn maar 3 voorbeelden van gisteren.
Even zoeken maakt de lijst van initiatieven die vragen om verandering van onderwijs met een POSITIEVE insteek lang.
Waarom ik POSITIEF zo expliciet noem…doemdenken, zeuren en afschuiven gebeurt al genoeg en is ook veel makkelijker dan POSITIEF te zijn en aan te pakken in plaats van ja ja zal mijn tijd wel duren gedrag.
Naar aanleiding van een discussie op Twitter stelde ik: kunnen we die initiatieven die te maken hebben met een positieve drang naar verandering van onderwijs, niet op de een of andere manier bundelen?
Kijk eens naar BON, wat ik er inhoudelijk van vind is hier niet van belang, maar ze worden gehoord en bevraagd. Sterker nog ze staan als mede ondersteuner prominent bij het lerarenregister vermeld.
Met heel veel prachtige kleine initiatieven, die allemaal even aardig voor elkaar zijn door wel gebruik te maken van elkaars kennis, kunde en netwerken…dring je niet door op de plaats waar schreeuw om werkelijke veranderingen gehoord zou moeten worden: de politiek.
De politiek bereik je niet door als splintergroep een seminair, netwerkbijeenkomst, dagje kamperen, roadshow of manifestatie te organiseren. Het is trouwens bijna onmogelijk deze activiteiten allemaal bij te wonen, dan zou je er een dagtaak aan hebben.
Kunnen we niet proberen op de een of andere manier een vereniging van verenigingen te maken waarin de krachten indien nodig gebundeld worden? Waar er soms namens de vereniging van de verenigingen tegengas gegeven wordt tegen initiatieven die innovatie remmen in plaats van stimuleren. Tegen initiatieven waarin de mopperaar beloond wordt?
Ik wil het niet trekken maar wel oproepen tot bundeling van krachten en ben gelukkig niet de enige die dat roept.
Laat de onderwijslente omslaan in een Narcissenrevolutie, waar de direct betrokkenen (volgens mij is dat iedereen, maar de docent en leerling het meest) baat bij hebben.
Hoe pakken we dat nou aan?
Eén reactie
Hear hear. Het is een veel gehoord en beschreven probleem de laatste dagen. Zelf heb ik geprobeerd het in een metafoor te plaatsen zoals je gelezen hebt. Enig idee wie achter al die initiatieven zit? Van sommige weet ik het, van anderen niet. Help me mee begin september de mensen bij elkaar te krijgen en we maken een vuist of beter we maken de gewenste revolutie.
Reacties zijn gesloten.