Heel soms, staat Sociale Media me tegen, maar de laatste dagen is het wel weer even heel erg…Kerstgedoetjes en hypocrisie ten voeten uit.
Digitranentrekkers en digiramptoerisme, lekker snel en oppervlakkig.
Al eerder schreef ik over de Serious Request gekte (hier en hier)
Echt vreselijk dat kinderen in Verweggistan doodgaan van de diarree, heel erg.
Maar ik blijf het achterlijk vinden dat we miljoenen ophalen voor al die zielige kindjes en ondertussen in Nederland gezinnen de straat op gooien omdat ze de huur niet kunnen betalen en de voedselbanken de vraag amper aan kunnen. (voor de zeuren onder u, elke week bij mijn boodschappen gaat er gemakzuchtig 5 euro naar de voedselbank)
De jeugdzorg gaat op de schop, passend onderwijs past niet.
Ach wat je ver uitgeeft is leuker en sexier.
Iedereen moet doen waar hij/zij zijn geld aan wil uitgeven, maar wil ik 100 keer lezen dat de deuren van het glazen huis open gaan? Dat drie echt niet heel armlastige heren weer wat mogen eten? Als ik dat wil zien, zet ik de TV wel aan.
Nog zo’n hypocriete actie die ik vandaag voorbij zag flitsen…een petitie voor een importverbod van Foie Gras. Ik vind gavage (gedwongen voeren van de ganzen) ook niets en ben geen liefhebber van de smaak van Foie Gras.
Dan koop je het toch gewoon niet.
Alsof in Nederland bij alle kerstdiners Foie Gras gegeten wordt. Ik denk dat meer dan de helft van de Hollanders het niet te vreten vindt en evenveel mensen het nog nooit gegeten heeft.
Een importverbod? Laat me niet lachen.
Leuk, deze zomervakantie een extra Foie Gras Gendarmerie controle bij de grens.
Moet je dezelfde digipetitietekenaars weer eens horen…we moesten wachten bij de grens en ik lust geeneens Foie Gras.
Wil je er nog een?
Van die mensen die zo’n Tweet de wereld insturen dat ze aan de eenzamen en daklozen denken deze Kerst. Kom dan met je vette reet achter de PC of tablet vandaan en ga lekker op bezoek bij zo’n zielige eenzame of nodig een dakloze uit om te komen logeren.
Ga nou niet Tweets of Facebookgedichtjes zitten maken dat je het allemaal zo erg vindt…doe er dan wat aan.
Hier thuis staat de brood tulband op het aanrecht, is onze mise en place voor het Kerstdiner morgen op orde. In huiselijke sfeer vol tradities vieren we Kerstfeest….zoals we dat al jaren doen.
Hier wens ik je alles wat je mij toewenst.