Jarig: zijn verjaardag vierend.
Ik ben al jaren 38 en word op 16 oktober dus ook weer 38.
Inmiddels ben ik bijna even oud als mijn kinderen.
Verjaardagen zijn niet echt mijn ‘ding’.
Natuurlijk hou ik van cadeautjes krijgen, bossen bloemen ontvangen en van nog meer verwenning, maar ik hou niet zo van verjaardagen en het vieren ervan
Het voelt zo moeterig.
Bij mezelf, maar ook bij anderen.
Sinds ik alleen ben, is een verjaardag ook nog eens aanpoten.
Zelf de boodschappen doen en als er visite komt loop je te heen en weren met koffie, taart en borrels.
Een paar spontane bezoekers vind ik heel gezellig, maar het georganiseerde kringverhaal, daar doe ik niet aan mee.
Een jaar of 20 geleden heb ik sowieso besloten niet meer op verjaardagsvisite te gaan, behalve bij mijn moeder natuurlijk, maar dat hoeft nu ook niet meer.
Voor aanstaande zondag heb ik,
- appeltaart gebakken en slagroom gekocht.
- mezelf een lekker ontbijtje beloofd.
- voor het eerst een sieraad voor mezelf gekocht als aandenken aan mijn moeder, die mag ik zondag omdoen.
- boodschappen in huis gehaald om (spontane) bezoekers iets lekkers te eten en drinken te geven.
Het is de eerste keer jarig zijn, zonder mijn moeder en de tweede verjaardag zonder mijn keukentafellief.
Het was, is en wordt geen feestje.
#WOT betekent Write on Thursday. Iedere donderdag verzint (momenteel) @ireenBertholee een woord waar je over kunt schrijven (bloggen, vloggen of ploggen). Niets moet, alles mag. Je kunt op ieder moment instappen.