HuizeMuizenissen.

De laatste keer dat ik hier schreef, had ik de afspraak bij de aankoopmakelaar gepland.
Vanaf dat moment kreeg ik toegang tot de twee dagen voorsprong website Copaan.

In mijn achterhoofd zat een planning van ongeveer een half jaar de tijd hebben, om te kopen, daarna te verkopen. Tsja, dat liep even anders.

De eerste bezichtiging in Nieuwegein.
Het eerste huis, was liefde op het eerste gezicht.
Op 14 oktober gunde ik mezelf een verjaardagscadeau in de vorm van een bod op het Arabellaplantsoen in Nieuwegein. Jammer genoeg moesten de verkopers er nog een paar nachtjes over slapen en dus was het wachten geblazen.
Op maandag 17 oktober werd de koop gesloten. Mijn bod was geaccepteerd.

De avond voor ik het rondje Nieuwegein deed, stond Derk hier voor de deur. Hij had gelezen (via Twitter) dat mijn huis te koop kwam. De volgende dag zou hij trouwen en twee weken op huwelijksreis gaan. Ik zegde toe, dat ik op hen zou wachten, wat er ook zou  gebeuren.

In de tussentijd ging het gedoe met de bank starten.
Dik 40 documenten en heel veel over en weer vragen verder, heb ik nog geen offerte binnen. Ik heb echt goede hoop dat het lukt, want ik ondervraag in plaats van overvraag de bank. Gewoon een beetje speelruimte om lekker te kunnen leven. Ik mopperde er uitgebreid over op KarinBlogt.

Vorige week zondag belde ik met Derk en zijn vrouw Marissa of ze nog interesse hadden en of ze dan zondagmiddag wilden komen kijken. Het gras was gemaaid en het huis gepoetst.
Het stel was op slag verliefd op dit huis en we spraken af dat er eind van de week meer bekend moest zijn.

Vrijdag was een lange dag en ik hoorde maar niets.
Dus begon ik de eerste stappen ze zetten naar verkoop via de makelaar. Huizenhoog zag ik daar tegenop, styliste erin, foto’s en elke keer bij een bezichtiging de boel opruimen en een uur met mijn ziel onder mijn arm door het dorp wandelen.
Om 4 uur ging de telefoon, een wat timide Derk met de melding dat ze even langs wilden komen. Het waren twee zenuwachtige uurtje, kan ik wel zeggen. Alsof je wacht op de uitslag van een examen.
Direct bij binnenkomst zonder gedoe, deden ze een bod en ik accepteerde dat grif.

Snelheid en gerustheid
Binnen 3 weken heb ik dus een huis in Nieuwegein gekocht en mijn eigen huis hier verkocht.
Wat een rust en wat een opluchting.
Het grote verheugen kan beginnen en de lijstjes kunnen gemaakt worden.

Ik neem mijn nieuwe rouw, herinneringen en een klein beetje van de inboedel mee naar Nieuwegein. De stijl van het nieuwe huis dwingt me om een nieuwe smaak te ontwikkelen en ik denk dat dat goed is.

Dit is dan ook de laatste blogpost op Zijlijner.
Je kunt mee blijven lezen op KarinBlogt, waar ook de posts van zijlijner naartoe verhuizen.
Ik blijf vallen en opstaan maar met een ander uitzicht. In de plaats waar ik opgroeide en waar mijn netwerk, vrienden en familie allemaal heel dichtbij zijn.

Dank je wel voor het meelezen, meeleven en telkens weer een hart onder de riem steken.

5 reacties

  1. Wat een fijn bericht. Op naar een nieuwe stap en een nieuw thuis! Gefeliciteerd Karin!

  2. Zo snel is dit gegaan.TOP voor jou!
    Erg leuk om mee te lezen…Jouw stijl van schrijven is fijn. Kritisch en met humor.
    Succes met uitzoeken weggooien inpakken en uitpakken!
    Groet LIA

  3. Goed gedaan en gegaan. Nieuwegein blijft boven de rivieren, maar het is niet meer voorbij Zwolle . Verheug me met jou op je nieuwe plek met nieuwe herinneringen.

  4. Nooit gedacht dat jij en ik nog eens Nieuwegeiners zouden worden.
    Toen wij er alweer 4 jaar geleden kwamen wonen merkte ik dat de mensen, als je ze buiten tegenkomt, elkaar hier goede dag wensen. Welkom in Nieuwegein.
    Jaap

Reacties zijn gesloten.