Het zwarte gat?

Vandaag mijn eerste ROC loze dag, natuurlijk staat de mail nog open en mijn telefoon nog aan, maar ik heb gezwaaid naar de collegae en ben fysiek weg.
Gisterenmiddag mocht ik naar aanleiding van een brief aan het CVB, waarin ik mijn zorg uitsprak over de plaats die onderwijs bij het ROC inneemt, nog even praten met Paul Thijssen (lid van het CVB). Natuurlijk kan ik niet het hele gesprek van 1 uur samenvatten maar mijn indruk was wel dat ik gehoord werd. We zouden dat als personeel vaker moeten doen. Een open gesprek aangaan waarin je ook vanuit onderwijs (en mijn ICT hart) kunt zeggen waar het aan schort, wat er anders zou kunnen en hoe je dat aan zou moeten pakken. Al jaren roep ik dat een expertise centrum onderwijs en onderwijsinnovatie onontbeerlijk is om docenten te ondersteunen in het herontwerp van de opleidingen. Het expertisecentrum zou gevuld moeten worden met mensen die kennis hebben van onderwijs, die vernieuwend willen denken en die in staat zijn samen te werken met de docenten. Zij moeten komen vanaf de onderwijsvloer en uit alle sectoren. Dus geen nieuwe stafdienst die plannen de wereld inschopt en topdown oplegt wat er gebeuren moet en het hoe weer over laat aan de werkvloer.
Blijf bij mijn mening dat een docent lang niet altijd een ontwikkelaar is. Lang niet alle docenten zijn in staat een goede opdracht of project te schrijven. Veel te veel docenten laten het onderwijs leiden door de methode, terwijl een lesmethode ondersteunend aan het onderwijs zou moeten zijn. Ik zie nog steeds rijen leerlingen met hun jas aan, half slapend, kijken naar een docent met een boek in de hand, die voorleest uit andermans werk.
Ook heb ik gesproken over het belonen van de achterblijvers en het remmen van andermans voorsprong. Als de experts op onderwerpen in de ROC academy workshops verzorgen, krijgen de sectoren dmv interne verrekening de uren terugbetaald. Nu heb ik de afgelopen weken 16 uur workshops verzorgd maar daar zelf niets aan overgehouden behalve een achterstand in mijn eigen werk. Al zou je alleen een boek of ook een cursus krijgen, dat is meer dan de feedbackformulieren van de deelnemers. (over de workshop later wat meer).
Mijn grootste punt gisteren was dat ondanks de noodzaak van kennisdeling (ook intern) dat niet gebeurt. Docenten blijven op hun teameilandjes zitten en vinden dagelijks hetzelfde wiel opnieuw uit. Voorbeeld: bij de Horecaopleidingen zijn 2 projectleiders zeer intensief een Kok niveau 2 opleiding aan het herontwerpen voor de Marine. Zij doen dit samen met de Marine docenten (Co design). Je zou dan denken dat de collegae van de reguliere (nu nog in de herontwerpfase) opleidingen kwijlend aan hun deur staan. Niets is minder waar, er is nog niet een keer iemand komen kijken, lenen of vragen. Hoeveel geld denk je dat 2 keer hetzelfde herontwerpen kost? Waarom “dwingen” wij niet tot kennisdeling en produktdeling?
Als laatste is ook het in eigen huis knutselen van “tools” aan de orde geweest. Waarom stellen we niet eerst de vraag: wat heeft ons onderwijs aan instrumenten nodig? Nee we knutselen al jaren in achteraf kamers door vanuit “bedrijfsvoeringsperspectief” aan gammele tools zonder draagvlak, dat terwijl we een heel dure ELO hebben waar nog geen 10% van de mogelijkheden van benut wordt. Dat komt weer omdat er niet structureel ingezet wordt op de ondersteuning, ontwikkeling en scholing, liefdewerk oud papier van het oudste netwerk in het ROC.
Jammer en zonde van weer het geld.
Vanmiddag nog een (zelfbetaalde) nonconferentie tijd om dag te zeggen, waarin sprekers 2 euro per minuut moeten betalen voor het goede doel. Het wordt een gezellige middag in de kroeg, met voor mij een afspiegeling van 10 jaar ROC en Gildevaart collegae. Mijn netwerk waar ik wel veel mensen van ga missen, maar die ik gelukkig nog heel vaak zal zien, spreken of Twitteren.
Dank Paul Thijssen voor het goede gesprek en ik hoop dat de aantekeningen omgezet worden in acties. I’ll be back!
En nog even speciaal voor Willem van het Drenthe college, wij mogen “nog wel” gebruik maken van YouTube en Hyves, maar of het gebeurt?
Leestip (gevonden bij Wilfred Rubens)