Hallo Nieuwegein!

Wat een week!
Na de verwennerij van een kopje koffie op bed bij mijn vriendin, was de vakantie over.
Maandag morgen startte de week met de inspectie van het nieuwe huis. Zo brandschoon dat ik me nu al schuldig voel over mijn eigen huis en de oplevering. Daarna het rondje notaris voor de officiële momentjes. Dat voelde gek, ondanks de hartelijke ontvangst en de tijd die de notaris nam om alle stukken door te nemen. Na de krabbel had ik een YESSSSS moment in de KarinVan.

Aarden
Kleding en survival spullen voor ruim een week stonden in de tot de nok toe gevulde bus. Slepen, schuiven en bedenken wat (tijdelijk) waar moest. Ik zie de bui nu al hangen, want de schuur begint aardig vol te raken en daar moet nog heel veel meuk in.
Maar na het slepen (zonder uitpakken) heb ik even een moment genomen om heel diep adem te halen en als een blij ei rond te struinen.

Thuis!
Terug in Nieuwegein, terug op een plek waar ik opgroeide, trouwde, kinderen kreeg, handbalde, werkte, na mijn scheiding weer op ‘mezelf’ ging, weer verkering kreeg en samen koos voor De Meern.
Alles voelt als thuis, ondanks het feit dat deze wijk ‘nieuw” voor me is.
Het ‘moi’ van Drents begroeten is veranderd in Hallo, Goedemorgen en jij bent de nieuwe buurvrouw. Ik heb in de 5 dagen dat ik hier nu ben, meer mensen gesproken dan ik in Alteveer in een maand sprak. Ik heb me vandaag netjes aan de directe buren voorgesteld en heel veel oh ja, ik ookjes gehad. Komt goed met deze buurt en de buren

Het huis en de klusserij
Omdat ik eerst wil wonen en dan wil kiezen, heb ik alle huiskamermeubilair overgenomen (en wat dingen buiten). Het enige dat ik echt nieuw en eigen maakte zijn mijn werkkamer en de slaapkamer. Voor de eerste heb ik met de oudste zoon Ikea leeg gesleept en voor de tweede moest er behang, laminaat en een bed komen.

Wat een opluchting om te merken dat de vorige bewoners ook vliesbehang hadden en het tapijt niet verlijmd was met de ondervloer. Op maandag en dinsdag kon ik dus doorpakken met behangstrippen, muur voorstrijken, tapijt verwijderen en laminaat en behang inslaan.
Woensdag even doorgepakt met de muren, terwijl de oudste zoon mijn verwennerij installeerde…een (wannabe) quooker in de keuken.
Donderdag eerst een rondje IKEA voor het kantoor en een tijdelijke lamp boven de eettafel (waarschijnlijk heel lang tijdelijk want ik vind em echt heel leuk). Laminaat erin, IKEA in elkaar gepuzzeld en nog veel meer.
De planten zijn opgehaald en mijn huis begint ‘van mij’ te worden. Natuurlijk staan er 1000 dingen op de wannahave en havetodo lijstjes. Raambekleding en een andere bank staan op stijf aan kop.
Het WK tegelwippen wordt binnenkort in de achtertuin georganiseerd, want er moet veel meer groen in! De schuttingen maken dat ik me opgesloten voel, dus ook daar gaat heel snel iets mee gebeuren.

Ik heb internet dus ik besta
Dat was het laatste hangijzertje. KPN is niet altijd even consistent, dus mijn modem stond in Drenthe voor de deur, terwijl ik al in Nieuwegein zat. Zaterdag is het modem opgehaald en had ik ook binnen een half uur alles aan de praat. De Tado app (temperatuur per kamer), de TV in de keuken (overbodige luxe) en alle andere aangestuurde zaken (zonnepanelen bijvoorbeeld).

Morgen (dinsdag) gaan de laatste loodjes dagen in.
Op naar Emmen om Skip naar zijn logeeradres te brengen, dan woensdag om half acht de verhuizers, donderdag uitpakken (nou ja een deel) en vrijdag weer naar Drenthe voor de overdracht van de Oosterweg en om Skip weer op te halen.
Vraag me maar niet hoe het dan met me gaat.

Hoe het nu met mij gaat?
Goed! Kapot moe, lijf en hoofd staan in de overlevingsstand en de nachten zijn gebroken. Maar het hier zijn en het ontvangen van de lieve kaartjes, bloemen en bezoekjes, maakt het zo heerlijk. Gewoon binnen een week tijd veel oude vrienden en vriendinnen zien en zoenen…..wat wil je nog meer?
(ps. de uitgelichte foto is gemaakt door @marjanne56 )